Decyzje administacyjne o odmowie umorzenia nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego zostały wydane z naruszeniem obowiązków procesowych poprzez brak ustalenia pełnej sytuacji życiowej skarżącego, co skutkowało ich uchyleniem przez NSA.

Wznowienie postępowania na podstawie art. 271 pkt 2 p.p.s.a. nie jest możliwe, gdy brak należytej reprezentacji nie zostanie dowiedziony, a okoliczności faktyczne podawane jako podstawy wznowienia były znane przed zakończeniem postępowania sądowego.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA, zarzucając nieprawidłową wykładnię art. 57 rozporządzenia nr 1083/2006, i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania z uwzględnieniem kwestii trwałości projektu i ewentualnej oszukańczej upadłości.

Nawet subiektywne przekonanie organu o nagłej bezprzedmiotowości wniosku o udostępnienie informacji publicznej nie zwalnia z obowiązku działania zgodnie z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej, a znaczne przekroczenie terminów rozpatrzenia wniosku stanowi rażącą bezczynność.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, wskazując na konieczność ponownego rozważenia kwestii naruszenia praw dziecka w kontekście możliwości terapeutycznych na Kubie, uwzględniając wnioski biegłego psychiatry.

NSA uchylił wyrok WSA uchylający decyzję GITD, potwierdzając prawidłowość ustaleń dotyczących przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu. Skarga J.S. została oddalona, a koszty postępowania kasacyjnego zasądzone na rzecz GITD.

Faktury wystawione przez A.J.N. nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, co wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego na ich podstawie. Sąd oddalił skargę kasacyjną, uznając prawidłowość decyzji organów podatkowych oraz wyroku Sądu pierwszej instancji.

Brak podstaw do uchylenia wyroku WSA. Odmowa odroczenia spłaty należności uzasadniona brakiem wykazania przez dłużnika przesłanek, w tym możliwości płatniczych, wymaganych przez przepisy rozporządzenia dotyczącego Wspólnej Polityki Rolnej.

Odmowa wydania zaświadczenia o pełnieniu służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu jest zasadna, gdy brak jest w aktach osobowych potwierdzających dokumentów, a postępowanie wyjaśniające nie wykazało podstaw do uwzględnienia żądania.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wniosek o udostępnienie informacji publicznej musi być precyzyjny i jasny. Bezczynność organu nie może być zarzucana, jeśli wniosek nie spełnia wymogów ustawy o dostępie do informacji publicznej.

NSA oddalił skargę kasacyjną uznając, że nałożenie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia było zgodne z prawem, a orzeczenia sądów niższej instancji i wcześniejsze rozstrzygnięcia TSUE skutecznie dostosowały polskie prawo do wymogów dyrektyw unijnych.

Prawidłowe zastosowanie procedur ważenia i brak możliwości miarkowania kary pieniężnej czynią decyzję organu o nałożeniu kary za przejazd pojazdem nienormatywnym, bez właściwego zezwolenia, zgodną z obowiązującym prawem administracyjnym.

Prawo do informacji publicznej obejmuje uzyskanie informacji przetworzonej, gdy jest to istotne dla interesu publicznego. Uzasadnienie odmowy udostępnienia musi szczegółowo wykazać zakres koniecznych nakładów oraz istotność informacji.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż przedwcześnie wydano decyzję o uchyleniu zmiany nazwiska na podstawie niewykazania obywatelstwa polskiego, pomimo istnienia ważnej decyzji potwierdzającej obywatelstwo. Organ II instancji winien był dochować zasady pełnego wyjaśnienia stanu faktycznego.

Domek typu "holenderskiego", pełniący funkcję rekreacyjno-wypoczynkową, stanowi tymczasowy obiekt budowlany wymagający zgłoszenia zgodnie z prawem budowlanym, mimo obecności kół umożliwiających transport.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego kluczowe jest istnienie bezpośredniego związku między niepodejmowaniem zatrudnienia a koniecznością opieki nad osobą z niepełnosprawnością, bez względu na istnienie rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji.

Pobieranie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie wyklucza z góry przyznania świadczenia pielęgnacyjnego; konieczny jest jednak wykazany związek przyczynowy z niepodejmowaniem zatrudnienia i faktycznym zakresem opieki uniemożliwiającym pracę.

W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, przyznanie tego ostatniego jest możliwe dopiero po formalnym wygaśnięciu uprawnień do pierwszego świadczenia. Niezbędne jest usunięcie z obrotu prawnego decyzji przyznającej zasiłek opiekuńczy, aby skutecznie przyznać świadczenie pielęgnacyjne.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie zapewniającej ciągłą opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, jeżeli działalność opiekuńcza uniemożliwia podjęcie pracy zarobkowej, niezależnie od obecności innych zobowiązanych alimentacyjnie osób.

Przewlekłe prowadzenie postępowania przez Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w sprawie o udzielenie ochrony międzynarodowej może zostać uznane w przypadku braku racjonalnego uzasadnienia dla zwłoki, mimo wzmożonego wpływu spraw migracyjnych.

Skarga kasacyjna (...) Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich została oddalona; Komisja powinna była stwierdzić nieważność decyzji reprywatyzacyjnej zamiast ją uchylać, biorąc pod uwagę niewystarczalność podstaw do uzyskania praw dekretowych wynikających z umowy sprzedaży spadku.

Osoba pobierająca rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie ma prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, chyba że uprzednio zawiesi wypłatę renty. Konstrukcja prawa do świadczenia przed 1 stycznia 2024 r. wymagała spełnienia przesłanek przed datą nowelizacji.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że przesłanki przedłużenia terminu zwrotu VAT muszą opierać się na rzetelnie uprawdopodobnionych wątpliwościach organów podatkowych, a w niniejszej sprawie organy spełniły swoje obowiązki dowodowe, uzasadniając decyzje o przedłużeniu terminu oceny zasadności zwrotu.

Decyzja o warunkach zabudowy nie jest uznaniową, a musi być pozytywna przy spełnieniu ustawowych wymogów; ustalenie wskaźników zabudowy na poziomie 0,25 było zgodne z prawem.