Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną wobec braku uzasadnionych podstaw do stwierdzenia uchybień proceduralnych lub prawnych, podtrzymując decyzję o odmowie przyznania nagrody rocznej policjantowi zgodnie z przepisami ustawy o Policji i KPA.
Organ nie może stosować analogii z przepisów ustawy o pomocy społecznej przy ustalaniu dochodu z gospodarstwa rolnego dla rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, jeśli ustawa przewiduje ustalenie dochodu na podstawie oświadczenia wnioskodawcy.
Skarga kasacyjna M. B. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej dotyczące egzekucji świadczeń pieniężnych została oddalona przez NSA z powodu braku zasadności zarzutów proceduralnych i materialnoprawnych. Zabezpieczenie należności jest dopuszczalne nawet przy nieostatecznej decyzji, jeśli istnieje obawa uniemożliwienia przyszłej egzekucji.
Ponowne powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 6 ust. 4 u.p.s.d., stwierdzone notarialnym aktem poświadczenia dziedziczenia, nie powoduje konieczności składania zeznania podatkowego. Termin przedawnienia w związku z tym wynosi 3 lata.
Skarga kasacyjna, jako formalny środek zaskarżenia, musi być precyzyjnie uzasadniona; brak takiego uzasadnienia prowadzi do jej oddalenia. Naczelny Sąd Administracyjny nie może przekroczyć granic skargi, a skuteczne zarzuty muszą odnosić się do błędnej interpretacji lub zastosowania przepisów prawa materialnego i postępowania.
Dla powstania odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej wystarczające jest ustalenie, że pełnił on funkcję w dacie powstania zobowiązania podatkowego lub zaległości podatkowej.
Naczelny Sąd Administracyjny, stwierdzając uchybienia proceduralne związane z doręczeniem decyzji oraz tytułów wykonawczych, uznał konieczność ich uchylenia oraz dokonania ponownej oceny prawidłowości działań egzekucyjnych wobec skarżącego.
Decyzja o rejestracji pojazdu wbrew wymogom ustawowym, stwierdzająca oczywiste, choć nie rażące naruszenie prawa, nie spełnia kryteriów uznania jej za nieważną na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., jeśli wynika z złożonego procesu interpretacyjnego regulacji krajowych i unijnych.
Brak dokumentu homologacji dla pojazdu sprowadzonego spoza UE, stanowi rażące naruszenie przepisów, co uzasadnia uchylenie decyzji rejestracyjnej; odnosi się to zwłaszcza do przepisów rozporządzenia 167/2013 UE wymagających homologacji dla nowych pojazdów.
Decyzja o rejestracji pojazdu, podjęta bez wymaganych dokumentów homologacyjnych, narusza prawo, choć nie ma charakteru rażącego w świetle art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., z uwagi na jednoznaczny obowiązek zgodności z przepisami krajowymi i unijnymi.
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że decyzja o rejestracji pojazdu bez wymaganego dokumentu homologacji stanowi oczywiste naruszenie przepisów art. 72 p.r.d., lecz nie kwalifikuje się jako rażące naruszenie prawa, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie prowadzi do wtórnej niekonstytucyjności, zaś ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop winien być obliczany według nowego brzmienia art. 115a ustawy o Policji, z mocą wsteczną od 6 listopada 2018 r.
Jawne informacje o wynagrodzeniach, ujawnione w wyniku kontroli publicznej, nie dają podstaw do objęcia ich tajemnicą przedsiębiorstwa, gdyż zbiorcze kwoty nagród nie wpływają istotnie na rynkową pozycję podmiotu, a interes społeczny ma w takich przypadkach priorytet.
Skanów protokołów z posiedzeń zarządu, jako potencjalnie zawierających informacje publiczne, nie można z góry wyłączać z ustawy o dostępie do informacji publicznej; stymulują one funkcjonowanie podmiotów wykonujących zadania publiczne, a każdorazowa odmowa dostępu musi być należycie umotywowana i rozpatrzona w kontekście u.d.i.p. oraz wcześniejszych wykładni sądowych.
Podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, w przypadku informacji dotyczących nagród i premii w spółkach z udziałem Skarbu Państwa, musi wykazać konkretną i szczegółową analizę ograniczeń wynikających z tajemnicy przedsiębiorstwa i ochrony danych osobowych.
NSA oddalił skargę ZUS, wskazując na potrzebę pełnego rozpatrzenia okoliczności zdrowotnych przy decyzjach o rentach wyjątkowych, podtrzymując uchylenie decyzji ZUS przez WSA.
Niedopuszczalne jest uzależnianie realizacji prawa dostępu do danych osobowych od wewnętrznych procedur bankowych związanych z weryfikacją danych, jeżeli nie wynika to z wymogów RODO. Bank zobowiązany jest do dostarczenia kopii danych osobowych drogą elektroniczną na wniosek osoby, której dane dotyczą, zgodnie z art. 15 ust. 3 RODO.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że przepisy ustawy nowelizującej, odnoszące się do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, muszą uwzględniać normy konstytucyjne uznane przez Trybunał Konstytucyjny. Zastosowanie nowych regulacji prawnych do stanów faktycznych sprzed ich wprowadzenia nie jest ograniczone postanowieniami ustawy nowelizującej.
Prawomocne unieważnienie decyzji o zwolnieniu ze służby powoduje przywrócenie funkcjonariusza do służby z mocy prawa, eliminując potrzebę wydania formalnej decyzji administracyjnej o przywróceniu do służby w Straży Granicznej.
Żołnierz zawodowy może zostać obligatoryjnie zwolniony ze służby wojskowej na podstawie art. 226 pkt 10 ustawy o obronie Ojczyzny z tytułu niewyznaczenia na stanowisko służbowe w trakcie pozostawania w dyspozycji, niezależnie od przyczyn niewyznaczenia przez organy wojskowe.
Opinia Prokuratorii Generalnej, wydana na zlecenie organu administracji publicznej, stanowi informację publiczną zgodnie z u.d.i.p., z wyłączeniem statusu dokumentu wewnętrznego, co zobowiązuje organ do jej udostępnienia.
Przyznanie świadczenia rentowego w trybie wyjątku wymaga łącznego spełnienia przesłanek szczególnych okoliczności, braku środków utrzymania, całkowitej niezdolności do pracy oraz niespełnienia warunków ustawowych w sposób niezależny od wnioskującego. Brak spełnienia wszystkich przesłanek wyklucza przyznanie świadczenia nawet w trudnej sytuacji materialnej.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał bezczynność Kuratora Oświaty w rozpatrywaniu wniosku z art. 31 k.p.a. za nieuzasadnioną, stwierdzając naruszenie zasady umożliwienia organizacji społecznej uczestnictwa w postępowaniu administracyjnym.
Czynności opiekuńcze nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym, świadczone stale i potrzebne do codziennej egzystencji, mogą uzasadniać rezygnację z zatrudnienia co kwalifikuje do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego.