Skarga kasacyjna oparta na zarzucie naruszenia prawa materialnego, sformułowana wadliwie, nie wykazując błędnej wykładni ani zastosowania przepisów, podlega oddaleniu. Próba zwalczenia ustaleń faktycznych przez zarzut naruszenia prawa materialnego jest niedopuszczalna.

Osoba uprawniona do emerytury nie może jednocześnie otrzymywać świadczenia pielęgnacyjnego, a jedynie dokonać wyboru pomiędzy tymi świadczeniami. Art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych jest zgodny z Konstytucją RP w zakresie zasady niepołączalności świadczeń.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że stwierdzenie choroby zawodowej można oprzeć na wysokiej prawdopodobności związku między sposobem wykonywania pracy a chorobą, zgodnie z art. 235¹ k.p., odrzucając konieczność wykluczenia wszystkich pozawywiadowczych przyczyn schorzenia.

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego odpowiada prawu, pomimo niepełnej poprawności uzasadnienia, ponieważ interpretacja co do stosowania art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej i jego wpływu na ekwiwalent urlopowy pozostaje zgodna z obowiązującymi zasadami prawnymi.

Organ egzekucyjny, dokonując przyznania własności nieruchomości "D." sp. z o.o., nie wziął pod uwagę, iż nieruchomości te przeszły już na własność Skarbu Państwa z mocy decyzji administracyjnej, co stanowiło rażące naruszenie prawa w rozumieniu procedury administracyjnej.

Skarga kasacyjna dotycząca opłaty adiacenckiej została oddalona; orzeczono, że decyzje organów administracyjnych oraz sporządzony operat szacunkowy są zgodne z przepisami, brak podstaw do ich podważenia.

W przypadku, gdy skarżący w wyniku konieczności sprawowania opieki nad osobą całkowicie zależną nie jest w stanie podjąć zatrudnienia, przysługuje mu świadczenie pielęgnacyjne. Organy administracyjne są zobowiązane do uwzględnienia wszystkich istotnych okoliczności faktycznych oraz do rzetelnej oceny dowodów, z wykluczeniem możliwości częściowego zatrudnienia.

Nagła choroba kierowcy wykonującego przewóz drogowy nie wyłącza odpowiedzialności przedsiębiorcy za naruszenie przepisów transportowych, jeżeli przedsiębiorca przy dołożeniu należytej staranności mógł uniknąć naruszenia. Okoliczności sprawy muszą obiektywnie wykluczać możliwość zapobieżenia naruszeniu.

Sprzeciw przedsiębiorcy wobec czynności kontrolnych, wniesiony po zakończeniu kontroli, staje się bezprzedmiotowy i nie skutkuje wstrzymaniem kontroli, co uzasadnia umorzenie postępowania wszczętego takim sprzeciwem.

Obowiązek poddania małoletniego dziecka obowiązkowym szczepieniom ochronnym jest wymagalny, gdy lekarz w badaniu kwalifikacyjnym nie stwierdzi przeciwwskazań, a doręczenie upomnienia przedegzekucyjnego spełnia wymagania prawne, nawet jeśli brak wpisania numeru PESEL zobowiązanego jest formalnością fakultatywną.

Decyzja Naczelnika z 1979 r. o przejęciu budynku mieszkalno-użytkowego została wydana na podstawie prawidłowych przepisów prawnych, nie naruszała prawa w sposób rażący, co uzasadnia jej utrzymanie w mocy oraz oddalenie skargi kasacyjnej.

Wydanie zarządzenia pokontrolnego nakładającego obowiązek uzyskania pozwolenia wodnoprawnego bez wykazania istnienia otwartego lub zamkniętego systemu kanalizacji deszczowej jest sprzeczne z prawem i podlega uchyleniu z powodu niewystarczających ustaleń faktycznych.

Dotacja wykorzystana przed zakończeniem roku budżetowego musi być zgodna z przeznaczeniem i umowami prawnymi. Brak tytułu prawnego do remontu lub niezrealizowanie zadania w terminie skutkuje zwrotem dotacji do budżetu państwa jako wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem.

Organ dotujący jest uprawniony do wstrzymania dotacji na podstawie art. 36 ust. 7 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, gdy beneficjent nie realizuje obowiązków kontrolnych. Sąd uznaje taki stan za zgodny z prawem, mimo zarzutów o niepełne zebranie materiału dowodowego przez organy administracyjne.

Sprzeciw od czynności kontrolnych, zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, musi być wniesiony podczas trwania kontroli sanitarnej; złożenie go po zakończeniu kontroli jest nieskuteczne. W związku z tym, poprawne było umorzenie postępowania przez Państwowego Inspektora Sanitarnego.

Naklejka informacyjna na pojemniku na odpady nie spełnia wymogów formalnego powiadomienia właściciela nieruchomości o niewłaściwej segregacji, zgodnie z art. 6ka ust. 1 u.c.p.g., co jest warunkiem wszczęcia postępowania o nałożenie podwyższonej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny, w sprawie kasacyjnej T. S.A. przeciwko decyzji KNF, potwierdza prawidłowość nałożenia kary pieniężnej z uwagi na brak efektywnego systemu zarządzania ryzykiem ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego, zgodnie z przepisami ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.

Podanie o ulgę płatniczą bez formalnie zgodnego oświadczenia de minimis podlega pozostawieniu bez rozpatrzenia. Przestrzeganie wymogów formalnych jest kluczowe dla rozpoczęcia postępowania administracyjnego dotyczącego ulg podatkowych.

Zarządzenie pokontrolne nałożone przez WIOŚ w przedmiocie gospodarowania odpadami medycznymi przez E. S.A. było zgodne z prawem, a ocena Sądu I instancji w zakresie ustaleń faktycznych i prawnych była prawidłowa; skarga kasacyjna podlega oddaleniu.

Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę kasacyjną na decyzję organu podatkowego z uwagi na brak zgłoszenia poprawnych zarzutów kasacyjnych względem zastosowania art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej, które było istotą sprawy.

NSA oddalając skargę kasacyjną, potwierdził prawo organu odwoławczego do wydania decyzji kasacyjnej, gdy konieczne jest dalsze wyjaśnienie okoliczności faktycznych sprawy, uchylając się od stwierdzenia materialnoprawnego zobowiązania podatkowego.

Sąd orzeka, że skarga kasacyjna na decyzję o odszkodowaniu za nieruchomość przeznaczoną pod drogę publiczną jest niezasadna. Operat szacunkowy sporządzony zgodnie z prawem nie został skutecznie zakwestionowany. Skarga kasacyjna oddalona.

Ustanowienie obiektu w pasie drogowym po wejściu w życie ustawy o drogach publicznych wymaga uzyskania stosownego zezwolenia od zarządcy drogi, brak którego skutkuje nałożeniem kary pieniężnej.

Sprzeciw przedsiębiorcy, wniesiony po zakończeniu czynności kontrolnych, nie wstrzymuje ich biegu ani nie wywołuje skutków prawnych z art. 59 ust. 5 P.p. Skarga kasacyjna jest oddalona, gdyż sprzeciw wpłynął po zakończeniu kontroli, czyniąc postępowanie bezprzedmiotowym.