Wszczęcie postępowania karnoskarbowego nie miało charakteru instrumentalnego, lecz uzasadniało zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych, co wymaga dalszej oceny zasadności zarzutów skargi w zakresie kosztów uzyskania przychodów z nieruchomości.

Skarga kasacyjna podjęta przez M.K. dotycząca zobowiązania z podatku dochodowego za 2013 rok zostaje oddalona. Działania organów podatkowych i uzasadnienia sądu pierwszej instancji były prawidłowe, a zarzuty powtórzone w skardze kasacyjnej nie podważyły wcześniejszych ustaleń.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że osoba ubiegająca się o wykreślenie zastawu skarbowego musi być właścicielem przedmiotu objętego zastawem w dniu składania wniosku, a warunki te nie zostały spełnione przez skarżącego. Skarga kasacyjna została oddalona.

Do uznania zaistnienia sztucznych warunków do uzyskania pomocy rolnej nie jest konieczne wykazanie, że wyłącznym celem działania beneficjenta było uzyskanie nienależnych płatności, lecz wystarczy, że działania te były sprzeczne z celami przewidzianymi w uregulowaniach unijnych.

Tworzenie sztucznych warunków do uzyskania korzyści z systemów wsparcia bezpośredniego, prowadząc do obejścia przepisów, jest sprzeczne z celami unijnej polityki rolnej i nie może być podstawą do przyznania wsparcia finansowego.

Osoba prowadząca działalność gospodarczą, która nie potrafi przedstawić wiarygodnych dowodów na przeznaczenie uzyskanych nadwyżek finansowych, zobowiązana jest do uwzględnienia ich jako przychodu z działalności gospodarczej podlegającego opodatkowaniu.

Termin do złożenia wniosku o wstąpienie następcy prawnego do postępowania rolnośrodowiskowego ma charakter materialnoprawny i wynosi 2 miesiące od dnia faktycznego połączenia spółek, a złożenie wniosku po jego upływie jest nieskuteczne.

Zwolnienie infrastruktury kolejowej z podatku nieruchomości, na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a u.p.o.l., wymaga jej faktycznego udostępnienia przewoźnikom kolejowym, nie zaś potencjalnego, co wyklucza zwolnienie infrastruktury nieczynnej.

Skarga kasacyjna M.S. została oddalona z uwagi na prawidłowość decyzji obciążającej go odpowiedzialnością podatkową spółki. Przesłanki odpowiedzialności określone w art. 116 Ordynacji podatkowej zostały spełnione, a umowy ratalne wskazywały na niewypłacalność spółki.

Skarga kasacyjna na decyzję organu podatkowego o odmowie umorzenia zaległości podatkowej nie znajduje podstaw, jeżeli organ prawidłowo stosuje zasady uznania administracyjnego wynikające z art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej, nawet wobec podmiotu prowadzącego działalność charytatywną.

Działania T. Sp. z o.o., polegające na organizacji sieci powiązanych podmiotów gospodarczych, zmierzały do stworzenia sztucznych warunków obliczonych na nieuzasadnione uzyskanie płatności ekologicznych, co uzasadniało odmowę ich przyznania zgodnie z art. 60 rozporządzenia 1306/2013.

Nieruchomości będące własnością przedsiębiorcy, związane funkcjonalnie z jego działalnością, podlegają opodatkowaniu według stawki dla nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą, nawet jeśli aktualnie nie są używane operacyjnie.

Informacja w postaci kopii odpowiedzi na skargi nie stanowi informacji przetworzonej, jeżeli jej wytworzenie nie wymaga znacznego zaangażowania zasobów. Odmowa udostępnienia informacji publicznej przetworzonej wymaga szczegółowego uzasadnienia. Decyzje administracyjne o takim charakterze muszą wykazać jednoznacznie, jakie działania przetwórcze oraz nakłady byłyby konieczne.

Zasada dobrego sąsiedztwa nie może być ograniczana wyłącznie do średnich wartości parametrów urbanistycznych. Organ ma obowiązek indywidualnie ocenić możliwość odstępstw, uwzględniając specyfikę terenu i interesy stron.

Zaskarżone decyzje oparte na art. 165 ust. 7 p.w. KAS zostały wydane z naruszeniem procedur dowodowych z uwagi na brak rzetelnej analizy kwalifikacji skarżącej i niedostateczne uzasadnienie przyczyn odmowy przedstawienia nowych warunków służby.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, stwierdził, że podnoszenie zarzutów błędów w operacie szacunkowym powinno być uzasadniane poprzez zarzuty naruszenia procedury postępowania administracyjnego, nie zaś prawa materialnego.

Oddalenie skargi kasacyjnej z powodu braku kwalifikowanych naruszeń prawnych; zgoda na pobyt w DPS może być wyrażona w formie protokołu zgodnie z k.p.a.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że sąd I instancji naruszył przepisy postępowania, dokonując własnych ustaleń faktycznych odmiennych od tych przyjętych przez organ, co wykracza poza standardy sądowej kontroli decyzji administracyjnych określone w art. 134 § 1 P.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził brak podstaw do uznania nieważności postępowania sądowego z powodu nieobecności Prokuratora, uznając że skarga kasacyjna oparta na tym zarzucie nie była należycie uzasadniona i oddalił wniosek, podtrzymując decyzje dotychczasowego orzeczenia.

Podatnikiem podatku od nieruchomości publicznej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) u.p.o.l. jest spółka, która weszła w posiadanie nieruchomości bezpośrednio na podstawie umowy zawartej z właścicielem, nie zaś podmiot, który nabył posiadanie na podstawie umowy z posiadaczem zależnym.

Nieważność postępowania nie zachodziła. Skarga kasacyjna została oddalona, gdyż zażalenie wniesione po terminie 7 dni było bezskuteczne, co zgodne jest z art. 134 oraz art. 141 § 2 k.p.a. Uzyskane doręczenie było skuteczne.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że przyznana szkołom niepublicznym dotacja oświatowa, choć iluzorycznie niska, nie narusza przepisów prawa powszechnego rozszerzonego dostępu do edukacji, a kontrola ustalania jej wysokości leży w granicach kompetencji sądu administracyjnego.

Odmówienie skardze kasacyjnej na ustalenie opłat za pobyt w domu pomocy społecznej, potwierdzając prawidłowość stosowania art. 61 ust. 2e u.p.s. oraz odrzucając zarzuty proceduralne i materialne dotyczące naruszenia prawa i interesu społecznego.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego skutkującego rezygnacją z zatrudnienia musi istnieć bezpośredni związek przyczynowy tej rezygnacji z koniecznością opieki, która uniemożliwia podjęcie pracy.