Podatnik, świadomie korzystający z faktur nierzetelnych, nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 u.p.t.u. Faktury wystawiane przez niezarejestrowane podmioty nie stanowią podstawy do odliczeń.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż wymierzenie kary dyscyplinarnej funkcjonariuszowi ABW za wyjazd zagraniczny bez wymaganej zgody jest zgodne z przepisami art. 82 ustawy o ABW oraz AW, a skarga kasacyjna nie wskazuje na naruszenie prawa, zatem zostaje oddalona.

Sposób działania skarżącej spółki oraz powiązanych z nią podmiotów stanowi przejaw obejścia przepisów dotyczących limitów płatności poprzez tworzenie sztucznych warunków, co jest niezgodne z celami wspólnej polityki rolnej Unii Europejskiej.

Sztuczne tworzenie warunków do uzyskania płatności unijnych przez połączone podmioty gospodarcze, zarządzane centralnie przez te same osoby, narusza prawo unijne. Takim podmiotom nie przysługuje status samodzielnych gospodarstw rolnych uprawnionych do indywidualnych płatności unijnych.

Działania organów podatkowych i WSA nie wykazały dostatecznie przesłanek nadużycia prawa przez P. spółka z o.o. S.K.A. NSA uchyla decyzję organów oraz wyrok WSA, zarządzając ponowne rozpatrzenie sprawy pod kątem braku nadużycia lub świadomego udziału w oszustwie.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, iż zastosowane przez organy podatkowe i WSA zasady dowodzenia nie naruszają prawa, a nierzetelność dokumentów kosztowych uprawnia do zakwestionowania prawa do kosztów. Skarga kasacyjna oddalona.

Ładowarka teleskopowa, wyposażona w napęd mechaniczny i wysięgnik, jest urządzeniem podlegjącym obowiązkowi posiadania kwalifikacji do obsługi. NSA utrzymał wymóg prawny zgodnie z przepisami o dozorze technicznym.

Skarga kasacyjna, w której kwestionowano odmowę przyznania płatności z tytułu obszarów z ograniczeniami naturalnymi, jest niezasadna. Sztuczne struktury powiązanych podmiotów celem obejścia przepisów były niezgodne z celami wspólnej polityki rolnej.

Sąd stwierdził, że samo powołanie się na rzekome nadużycie prawa przez wnioskodawcę nie przesądza odmowy udostępnienia informacji publicznej. Motywy osoby żądającej informacji są nieistotne dla uznania charakteru żądanej informacji jako publicznej, a odmowa musi mieć podstawę w prawie.

Wniosek o udostępnienie informacji publicznej dotyczący dokumentów przetworzonych wymaga wykazania szczególnego interesu publicznego. Dopuszczalne jest odmówienie udostępnienia informacji, gdy spełnienie żądania stanowi istotne obciążenie dla organu oraz gdy dojdzie do nadużycia prawa do informacji publicznej.

Przychody z wynajmu, będące elementem prywatnego majątku, nie wchodzą do majątku związanego z działalnością gospodarczą mimo rejestracji w CEIDG; zatem są one przychodami z najmu prywatnego zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f.

Skuteczne zawieszenie postępowania administracyjnego uzasadnione jest istnieniem zagadnienia wstępnego dotyczącego własności terenu; brak wpływu postawionych uchybień na wynik postępowania prowadzi do oddalenia skargi kasacyjnej.

Sąd potwierdził, że decyzje administracyjne dotyczące kosztów usunięcia pojazdu, wydane po upływie pięciu lat od prawomocnego orzeczenia o jego własności, są obciążone wadą prawną. Orzeczenie sądowe ustalające własność pojazdu równoważy orzeczenie o przepadku w kontekście art. 130a ust. 10k p.r.d., co wyłącza dalsze roszczenia finansowe.

Prezydent RP, działając na podstawie art. 39 w zw. z art. 111 § 2 ustawy o Sądzie Najwyższym, jest związany oświadczeniem sędziego dotyczącym przejścia w stan spoczynku, co oznacza, że stwierdza datę zgodnie z wolą wyrażoną przez sędziego w jego oświadczeniu.

Decyzja Wojewody Pomorskiego utrzymująca w mocy zatwierdzenie projektu budowlanego naruszała przepisy postępowania administracyjnego i była oparta na niekompletnym materiale dowodowym, co uzasadniało jej uchylenie przez WSA w Gdańsku. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargi kasacyjne, potwierdzając zasadność decyzji WSA.

Tajemnica negocjacji nie może być podstawą ograniczenia prawa do informacji publicznej na zasadzie tajemnic ustawowo chronionych. Odmowa udostępnienia musi być szczegółowo uzasadniona w kontekście tajemnicy przedsiębiorcy zgodnie z art. 5 ust. 2 u.d.i.p.

Bezczynność organu w rozpatrywaniu skargi wniesionej na mocy art. 78 ust. 2 RODO, polegająca na rażącym przekroczeniu terminów rozstrzygnięcia sprawy, uzasadnia przyznanie skarżącemu rekompensaty pieniężnej oraz stwierdzenie rażącego naruszenia prawa.

Gmina jest zobowiązana zapewnić niepełnosprawnym uczniom bezpłatny transport do szkoły bez możliwości narzucania rodzicom formy jego realizacji, zgodnie z art. 39 ust. 4 i 39a ustawy Prawo oświatowe; wybór formy przysługuje rodzicom.

Wyrok TSA: Regulacje intertemporalne nie mogą ograniczać skutków wyroku TK, skutkującego nowym brzmieniem art. 115a ustawy o Policji. Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wymaga obliczenia według wzorca zgodnego z konstytucyjnym wyrokiem, nawet dla stanów sprzed 6 listopada 2018 r.

Podatnik, który świadomie uczestniczy w karuzeli podatkowej, nie jest uprawniony do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących pozorne transakcje, co skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku wynikającego z takich faktur zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.

Postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie o przedłużeniu blokady rachunków bankowych, zatwierdzone przez sądy niższej instancji, jest zgodne z prawem, gdy na podstawie rozsądnej analizy ryzyka zachodzi obawa niewykonania zobowiązań podatkowych przez podmiot kwalifikowany.

Organ podatkowy nieprawidłowo zastosował ustawę o podatku od towarów i usług, uznając darowiznę składników gospodarstwa rolnego za dostawę towarów, co było sprzeczne z rzeczywistym charakterem transakcji jako zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Oddalenie skargi o wznowienie postępowania z uzasadnieniem, że powołanie sędziów, choć wątpliwe proceduralnie, nie wykazuje braku niezawisłości, o ile nie wykazano presji zewnętrznej na sędziego po jego powołaniu. Wznowienie wymaga wykazania wpływu orzeczenia trybunalskiego na decyzję sądową.

Za prawidłowe uznano działania organu egzekucyjnego polegające na zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego, mimo braku faktycznego rachunku w banku, oraz oddalono zarzuty o potencjalnym naruszeniu terminów przedawnienia zobowiązania podatkowego.