Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, potwierdza prawidłowość oceny dowodów przez organy administracyjne i sąd I instancji w postępowaniu o przyznanie płatności w ramach wsparcia bezpośredniego, uznając brak istotnych uchybień proceduralnych mających wpływ na wynik sprawy.

Przepisy dotyczące raportowania schematów podatkowych są podlegającymi interpretacji przepisami prawa podatkowego, lecz wniosek interpretacyjny musi zawierać wyczerpujący opis zdarzenia przyszłego; w przeciwnym razie odmowa wszczęcia postępowania jest zasadna.

W postępowaniu egzekucyjnym nie można kwestionować zasadności nałożonego obowiązku wynikającego z decyzji ostatecznej, a organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności zobowiązania. Skarga na błędne rozstrzygnięcie jest nieuzasadniona, gdyż tytuł wykonawczy nie wymaga wskazania przerw w naliczaniu odsetek.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił ocenę prawną dokonane przez WSA w Krakowie, ze względu na brak pełnego zbadania wpływu potencjalnej awaryjności aplikacji eWniosekPlus na możliwość ogłoszenia wszystkich istotnych faktów dotyczących sprawy płatności rolniczych.

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym rozstrzygnięcia o przyznaniu płatności bezpośrednich skarżący nie dowiódł braku sztucznych warunków, co pozwala na uchylenie pierwotnej decyzji o przyznaniu płatności z uwagi na nadużycie konstrukcji prawnych, mające na celu obejście przepisów rozporządzenia unijnego.

Zestawienie norm prawnych zawartych w art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1170 ze zm.) oraz w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) tej ustawy i ich łączna wykładnia prowadzą do wniosku, że wolą ustawodawcy było ograniczenie zjawiska kumulowania przez przedsiębiorców (inne podmioty prowadzące działalności gospodarczą), nieruchomości niewykorzystywanych

Decyzje Dyrektora Łódzkiego Oddziału Regionalnego ARiMR w zakresie przyznania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej za 2018 rok, oparte na danych z ortofotomap z 2019 roku, są prawidłowe i nie wymagają dodatkowej weryfikacji pod względem stanu faktycznego z roku 2018.

NSA, uchylając wyrok WSA, wskazał na konieczność dokładnej analizy dowodów i eliminacji nieprawidłowości w postępowaniu administracyjnym, celem zapewnienia prawidłowości rozstrzygnięcia o płatnościach w ramach wsparcia bezpośredniego.

Organ administracji publicznej zobowiązany jest do szczegółowego ustalenia i rozpatrzenia prawidłowości działania systemów teleinformatycznych, mających wpływ na składanie wniosków o płatności oraz do uwzględnienia oceny prawnej i wskazań wydanych w wyrokach sądowych jako wiążących.

Zwolnienie z opodatkowania dochodów funduszu emerytalnego zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 11a updop obejmuje także zagraniczne fundusze działające w szerszym niż krajowy zakresie, o ile są porównywalne z krajowymi instytucjami zwolnionymi z podatku.

W razie istnienia powiązań między podmiotami i ryzyka zaniżenia dochodów, organ podatkowy może zastosować metody oszacowania dochodów zgodnie z art. 11 updop, co nie narusza przepisów ppsa i uzasadnia wydanie decyzji wymiarowej.

Wykorzystywanie nieruchomości przez przedsiębiorcę do działalności gospodarczej determinuje jej związek z działalnością gospodarczą, uzasadniając zastosowanie najwyższej stawki podatku od nieruchomości, chyba że istnieją trwałe przeszkody techniczne uniemożliwiające takie wykorzystanie.

Złożenie wniosku o zawieszenie kontroli podatkowej, które dotyczy kwestii proceduralnych i odnosi się do prowadzonej kontroli, nie stanowi podstawy do odmowy zawieszenia lub wszczęcia odrębnego postępowania, jeżeli brak jest wpływu postępowania na wynik kontroli.

Oddalenie skargi kasacyjnej z uwagi na brak naruszenia przepisów prawa procesowego, dotyczących zasady prawdy obiektywnej i swobodnej oceny dowodów, w kontekście wyceny nieruchomości.

W postępowaniu dotyczącym przyznawania płatności rolno-środowiskowych, to na wnioskującym ciąży obowiązek przedstawienia dowodów niezbędnych do wyjaśnienia stanu faktycznego. Organy mają obowiązek weryfikacji powierzchni upraw za pomocą dostępnych środków, a brak aktywnego uczestnictwa wnioskodawcy uzasadnia uwzględnienie ustaleń organu. Skarga została oddalona jako bezzasadna.

Decyzja organu stwierdzająca nieważność wcześniejszej decyzji wygaśnięcia, mimo że nieostateczna, wiąże organ w zakresie skutków prawnych do czasu jej formalnego wzruszenia, co uzasadnia uchylenie sprzecznej decyzji podatkowej.

Decyzja wykazująca rażące naruszenie normy prawnej, innoscydentne w kontekście art. 258 o.p., nie może pozostawać w obrocie prawnym i powinna być stwierdzona jako nieważna. Prawodawstwo nie przewiduje elastyczności w ocenie skutków społecznych i gospodarczych dla stwierdzenia rażącego naruszenia prawa.

Brak zawiadomienia jednego z uczestników postępowania na prawach strony o terminie rozprawy skutkuje nieważnością postępowania, co prowadzi do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

W przypadku braku potwierdzenia systemowego wywozu towarów poza obszar celny Unii, organy celne są uprawnione do unieważnienia zgłoszeń celnych, jeżeli przedstawione dokumenty nie jednoznacznie potwierdzają wyprowadzenie towarów. W sprawach dotyczących unijnego kodeksu celnego, faktura i dokumenty handlowe nie mogą zastępować urzędowego potwierdzenia, jeżeli nie zawierają jednoznacznego dowodu na fizyczne

Za rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), może być uznane naruszenie art. 258 tej ustawy, w sytuacji, gdy organ podatkowy wygasza na jego podstawie wadliwą decyzję ustalającą wymiar zobowiązania podatkowego, mimo niewystąpienia żadnej z przesłanek wskazanych w tym przepisie.

Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora ARiMR oraz wyrok WSA w sprawie przyznania płatności rolnej została oddalona przez NSA. Zarzuty proceduralne i materialne uznano za nieuzasadnione. Ustalono, że postanowienie o wznowieniu postępowania było prawidłowe, a płatności uzyskano poprzez stworzenie sztucznych warunków.

Decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o nieumarzaniu należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne jest zgodna z prawem; Wojewódzki Sąd Administracyjny postąpił prawidłowo, oddalając skargę na decyzję organu, a zarzuty skargi kasacyjnej nie są wystarczające do jej uwzględnienia.

Opodatkowanie nieruchomości jako związanych z działalnością gospodarczą jest zasadne na mocy art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., gdy budynki są własnością przedsiębiorcy, a zwykłe posiadanie ich wiąże się z możliwością ich wykorzystania w działalności.

NSA nie rozciąga kontroli sądowej na meritum przy sprzeciwie od decyzji kasatoryjnej, a jedynie na formalną ocenę istnienia przesłanek art. 138 § 2 k.p.a."}