Postępowanie administracyjne, które zostało wszczęte po upływie 30 lat od doręczenia decyzji administracyjnej, nie może być kontynuowane i musi zostać umorzone z mocy prawa, zgodnie z art. 2 ustawy nowelizującej.

Postanowienia art. 8 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej dotyczące przypisania dochodu z gospodarstwa rolnego mają charakter bezwzględny i organ administracyjny nie jest zobowiązany do oceny rzeczywistego dochodu z tego źródła. Fikcja prawna przewiduje uzyskiwanie dochodu miesięcznego przez właściciela lub posiadacza 1 ha przeliczeniowego gruntu.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną M.P., uznając, że ustalenia organów administracyjnych były zgodne z art. 8 ust. 9 u.p.s., nakazującym przyjęcie dochodu z gospodarstwa rolnego. Przyznany zasiłek celowy w kwocie 210 zł był adekwatny do przyjętej polityki i możliwości finansowych organu.

Sąd kasacyjny oddala skargę kasacyjną, uznając za prawidłowe decyzje organów administracyjnych oparte na fikcji prawnej zaliczania dochodu z gospodarstwa rolnego do dochodu wnioskodawcy. Przepisy nie przewidują ustalania dochodu na podstawie faktycznego korzystania z gruntów, lecz na podstawie posiadania. Rozstrzygnięcia dotyczące przyznania zasiłku celowego były zgodne z prawem i polityką pomocy społecznej

Należności z tytułu udzielenia licencji na oprogramowanie komputerowe nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie podlegają opodatkowaniu w Polsce jako przychody z praw autorskich.

Skarga kasacyjna dotycząca ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy odrzucona, gdyż nie wykazano przesłanki z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej. NSA uznał decyzję organu administracji skarbowej za prawidłową, a skargę kasacyjną za niezasadną.

Wydatki związane ze zbyciem przedsiębiorstwa mogą być uznane za koszty ogólne całokształtu działalności opodatkowanej VAT, uzasadniając odliczenie podatku naliczonego, o ile działalność opodatkowana jest kontynuowana po zbyciu. (NSA, wyrok z dnia 13 czerwca 2025 r., sygn. akt I FSK 583/23).

Skarżący, którego przedsiębiorstwo weszło w skład zbycia, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty zbycia jako związanych z działalnością opodatkowaną VAT, gdyż są one uznawane za koszty ogólne działalności gospodarczej.

W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej, podmiot wywodzący interes prawny z umowy cywilnoprawnej, bez wykazania posiadanego prawa materialnego, nie może być uznany za stronę w postępowaniu, gdy brak normy prawnej przyznającej takie uprawnienie.

Przepisy specustawy ukraińskiej dotyczące terminów załatwiania spraw mają zastosowanie do wszystkich cudzoziemców niezależnie od obywatelstwa, a ich stosowanie nie narusza prawa unijnego, co wyklucza bezczynność organu przed 30 czerwca 2024 r.

Osoba zatrudniona na stanowisku ds. architektoniczno-budowlanych pełni funkcję publiczną, co uzasadnia prawo dostępu do informacji publicznej na temat jej wynagrodzenia. Ujawnienie takich danych nie narusza prawa do prywatności, gdyż dotyczy przejrzystości zarządzania środkami publicznymi.

NSA utrzymał w mocy postanowienie WSA, uznając, że postępowanie egzekucyjne wobec M. sp. z o.o. prowadzone było zgodnie z przepisami prawa, a zarzuty skarżącej dotyczące naruszeń proceduralnych i materialnych są niezasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA z uwagi na błędną ocenę prawidłowości decyzji zabezpieczającej oraz przedawnienia zobowiązań podatkowych; sąd ten powinien przeanalizować legalność decyzji w odniesieniu do przedawnienia zarówno wobec uwag dotyczących art. 70 § 6 pkt 1 i 4 O.p. dokonywanych biorąc pod uwagę istniejące dane i dokumentację.

Decyzja o warunkach zabudowy ma charakter decyzji związanej, którą organ wydaje, jeśli zamierzenie inwestycyjne spełnia wszystkie wymagania prawne; wyrok odrzuca zarzuty naruszenia przepisów ochrony zabytków i zasad planowania przestrzennego.

W przypadku, gdy uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie spełnia wymogów przejrzystości i pełnego wyjaśnienia w zakresie uzasadnienia decyzji, narusza to zasady postępowania sądowoadministracyjnego, co uzasadnia uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Dochód z gospodarstwa rolnego winien być uwzględniany przy ocenie prawa do zasiłku celowego, nawet w przypadku braku rzeczywistej działalności rolniczej, co wynika z art. 8 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przy ustalaniu uprawnień do świadczeń z pomocy społecznej przepisy przewidują fikcję prawną uzyskiwania dochodu z gospodarstwa rolnego, wykluczając dodatkowe ustalenia faktyczne, co skutkowało odmową przyznania zasiłku.

W sytuacji, gdy posiadacz gospodarstwa rolnego, będący beneficjentem pomocy społecznej, nie uzyskuje faktycznego zysku z gospodarstwa, organy nadal prawidłowo stosują art. 8 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej, przyjmując dochód ryczałtowy. Nieprzychylność skargi kasacyjnej wobec przyznanego zasiłku była nieuzasadniona.

Dla uznania, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, istotne jest posiadanie odpowiedniej infrastruktury i kontroli nad nią; sama współpraca z innym podmiotem nie stanowi o posiadaniu takiego miejsca.

Rodzicielskie świadczenie uzupełniające nie przysługuje osobie, której suma dochodów z emerytury i innych źródeł przekracza wysokość najniższej emerytury, co należy ustalać również poprzez uwzględnienie diet niewyłączonych z opodatkowania.

Umorzenie postępowania administracyjnego po 30 latach od ogłoszenia decyzji na podstawie nowelizacji KPA z 2021 r. jest zgodne z Konstytucją RP, nie narusza zasady zaufania do prawa oraz nie wymaga rozproszonej kontroli konstytucyjnej.

Osoba, która pobrała świadczenie z funduszu alimentacyjnego, jest zobligowana do jego zwrotu, gdy decyzja przyznająca świadczenie zostaje uchylona w wyniku wznowienia postępowania, niezależnie od jej subiektywnej świadomości co do zasadności pobranego świadczenia.

Zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, w tym bliźniacza, może być szeroko rozumiana w kontekście planowania przestrzennego, jeśli spełnia warunki prawne i zasady ładu przestrzennego; zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszeń procesowych i materialnoprawnych są bezzasadne.

Pokrycie dachowe w postaci blachy na rąbek stojący stanowi materiał imitujący dachówkę zgodnie z mpzp. Przestrzeń pod dachem budynku mieszkalnego wielorodzinnego jest zgodna z lokalnym planem jako poddasze użytkowe. Zaskarżone decyzje administracyjne, w części dotyczącej infrastruktury postojowej, nie wykazały naruszenia prawa.