Naczelny Sąd Administracyjny uznał skargę kasacyjną ARiMR za zasadną, uchylił wyrok WSA i oddalił skargę. Stwierdzono, że przedawnienie roszczenia dochodzenia nienależnie pobranych płatności nie nastąpiło, a przerwanie jego biegu było skuteczne na dzień doręczenia postanowień o wznowieniu postępowań.

Przerwanie biegu terminu przedawnienia roszczeń o zwrot nienależnie pobranych płatności wspólnotowych może być skutecznie dokonane poprzez prawidłowo doręczone wezwanie kwalifikowane oraz podejmowanie szeregu działań administracyjnych odnoszących się do nieprawidłowości ciągłej.

Naczelny Sąd Administracyjny przyznał, że w sprawach o ustalenie nienależnie pobranych płatności termin przedawnienia może ulegać przerwaniu przez doręczenie wezwań wskazujących na nieprawidłowości, a charakter ciągły takich nieprawidłowości oznacza biegniecie terminu od ustania nieprawidłowości.

NSA uchylił wyrok WSA i decyzje organów administracyjnych, z powodu niewystarczającego uzasadnienia wysokości kosztów biegłego, pomimo zasadności przypisania skarżącemu odpowiedzialności kosztowej za zmiany stosunków wodnych.

Samo świadczenie usług magazynowania odpadów można uznać za zgodne z funkcją terenu przemysłowego, jeżeli jest powiązane z działalnością produkcyjną zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W sprawie dotyczącej kary pieniężnej za przekroczenie warunków odprowadzania ścieków, Główny Inspektor Ochrony Środowiska nie naruszył zakazu reformationis in peius i skutecznie utrzymał w mocy decyzję o nałożeniu kary, zgodnie z art. 139 k.p.a., bez naruszenia procedur.

Interes prawny skarżącego nie został naruszony przez uchwałę zmieniającą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Procedura uchwalania zmiany planu nie naruszyła przepisów prawa w sposób istotny. Skarga kasacyjna została oddalona.

Sąd w pełni aprobuje, że wygaśnięcie decyzji o warunkach zabudowy jest formalne i potwierdza prymat planu miejscowego jako aktu powszechnie obowiązującego nad decyzją. Odmowa zawieszenia postępowania bez wstępnego zagadnienia jest prawidłowa.

Brak było przesłanek do uznania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego za niezgodny z prawem, ponieważ polski sąd dokonał prawidłowej stosownej wykładni przepisów Dyrektywy VAT 112 oraz krajowego prawa podatkowego, a skarga nie wykazała rażącego naruszenia tak prawa krajowego, jak i unijnego w zakresie dochodzenia odliczenia VAT.

W postępowaniu interpretacyjnym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie może odmówić wszczęcia postępowania wskazując na charakter poglądowy lub hipotetyczny wniosku, o ile przepisy dotyczą raportowania schematów podatkowych, a wnioskodawca jest zainteresowanym podmiotem.

W sytuacji przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu, strona musi uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu tego terminu; nawet najlżejszy stopień zawinienia wyklucza możność zastosowania art. 162 Ordynacji podatkowej.

Negatywna opinia dotycząca zmiany zezwolenia na zbieranie odpadów, wydana przez organ opiniujący, uzasadniona dotychczasową niezgodną z prawem działalnością wnioskodawcy, jest prawidłowa i nie stanowi naruszenia przepisów postępowania administracyjnego.

Skarga kasacyjna jest niezasadna, a zaskarżone wyroki są zgodne z wcześniejszymi ocenami prawnymi. Tytuł wykonawczy, mimo braku precyzyjnego określenia przerw w naliczaniu odsetek, jest ważny. Przedawnienie zobowiązań było już rozstrzygnięte.

Skarga kasacyjna Starosty Ostrowieckiego od wyroku WSA uznającego bezczynność i przewlekłość postępowania została prawidłowo oddalona przez NSA. Postępowanie organu I instancji rażąco naruszało terminy proceduralne i wytyczne organu odwoławczego.

Niedotrzymanie terminu płatności trzech kolejnych rat skutkuje z mocy prawa wygaśnięciem decyzji administracyjnej o rozłożeniu należności podatkowych na raty, co uzasadnia podjęcie postępowania egzekucyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając, że regulacje statutu sołectw muszą być zgodne z ustawą o samorządzie gminnym; niedopuszczalne jest modyfikowanie przez radę gminy ustawowych zasad wyboru i kompetencji organów pomocniczych gminy.

Osobie pełniącej funkcje kierownicze w spółce urządzającej gry hazardowe bez koncesji, zgodnie z art. 89 ust. 3 u.g.h., zasadnie wymierza się karę pieniężną, gdy gry mają charakter losowy, a postępowanie dowodowe nie wykazuje istotnych uchybień.

Budynki mieszkalne wynajmowane na cele mieszkaniowe w ramach działalności gospodarczej należy traktować jako niewykorzystywane na cele działalności gospodarczej, co skutkuje stosowaniem stawki podatkowej właściwej dla budynków mieszkalnych.

Odpowiedzialność administracyjna za usunięcie drzew bez zezwolenia jest solidarna w przypadku współwłaścicieli nieruchomości, którzy w momencie deliktu mieli tytuł prawny do zarządzania nieruchomością wspólną.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który wprowadza ograniczenia dotyczące lokalizacji inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, nie narusza przepisów prawa, pod warunkiem że wyznaczenia tych ograniczeń są precyzyjne i nie uniemożliwiają realizacji głównych inwestycji tego typu.

Oddalenie skargi kasacyjnej dotyczącej warunków zabudowy, gdyż skarga, jako niezasadna, nie wykazała naruszeń zasad postępowania administracyjnego ani wpływu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na wydaną decyzję.

Uwzględnienie zarzutów kasacyjnych dotyczących błędów w obliczeniach kary przez organy administracji nie wpływa na zasadność decyzji o wymiarze kary, gdyż ostateczna jej wysokość pozostaje niezmienna względem ustawowych limitów.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż w przypadku naruszenia przepisów transportowych, które nie spełniają przesłanek jednoczesnego naruszenia załączników 3 i 4 ustawy, zasadne jest nałożenie kar za każde naruszenie odrębnie, zgodnie z właściwymi regulacjami.

Przedsiębiorca wykonujący przewóz drogowy ponosi obiektywną odpowiedzialność za brak aktualnych badań technicznych pojazdów, niezależnie od pandemii COVID-19, a obowiązek znajomości stanu prawnego spoczywa na przedsiębiorcy.