Odmowa wznowienia postępowania administracyjnego z uwagi na brak przymiotu strony może nastąpić tylko w przypadkach oczywistych. Gdy kwestia ta wymaga szczegółowego zbadania, konieczne jest przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego przed oceną zasadności odmowy. W razie wątpliwości, organ winien wznowić postępowanie.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż organ odwoławczy zobowiązany jest do dokładnego ustalenia doręczenia decyzji, a brak tego ustalenia uniemożliwia rozpatrzenie skargi na odmowę przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Art. 100d u.o.p. dotyczy wszystkich cudzoziemców, tym samym wstrzymuje bieg terminów na załatwienie spraw administracyjnych. Skarga na bezczynność organu w takich przypadkach jest niezasadna. WSA w Gliwicach naruszył przepisy, przyjmując stan bezczynności.

Przepisy art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy objęły wszystkich cudzoziemców, nie tylko obywateli Ukrainy, zawieszając terminy na załatwianie spraw o zezwolenia na pobyt czasowy, co uniemożliwia przypisanie organowi bezczynności w takich sprawach.

Art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy ma zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, zawieszając bieg terminów administracyjnych, co uniemożliwia wywodzenie bezczynności organów administracyjnych.

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż Sąd pierwszej instancji prawidłowo zastosował przepisy prawa materialnego, stwierdzając niezgodność inwestycji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a także niedochowanie wymogów sytuowania budynków przy granicy działki.

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje decyzję Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o uchyleniu decyzji o obowiązku zapłaty kosztów usunięcia pojazdu, podkreślając konieczność dokładnego zbadania i stosowania przepisów dotyczących obowiązków właścicieli pojazdów oraz zgodność z prawem materialnym.

Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie uzasadnia uchylenia decyzji o rozbiórce ogrodzenia na podstawie art. 154 § 1 K.p.a., jeśli decyzja ostateczna jest decyzją związaną i nadającą prawo.

W braku wystąpienia zagadnienia wstępnego zawieszenie postępowania administracyjnego na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a. jest niedopuszczalne; art. 59 ust. 7 P.b. nie ogranicza zakresu stron w przypadku eliminacji decyzji o pozwoleniu na budowę z obrotu prawnego.

Wspólnik spółki jawnej w upadłości podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym do dnia wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, niezależnie od zawieszenia działalności spółki w tym okresie.

Zarzuty dotyczące prowadzenia egzekucji administracyjnej wobec P. S. przez Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego oddalone; orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego utrzymane w mocy; skarga kasacyjna E. S. odrzucona z uwagi na brak legitymacji procesowej.

Oddalenie skargi kasacyjnej K. Sp. z o.o. w zakresie decyzji Prezesa ARiMR o zwrocie środków finansowych. Brak podstaw do uznania naruszenia prawa materialnego oraz przyjęcia okoliczności siły wyższej.

Nie można nabyć prawa użytkowania wieczystego z dniem 5 grudnia 1990 r., jeśli brak wystarczających dowodów potwierdzenia prawa zarządu na ten dzień; wpis w księdze wieczystej nie stanowi dowodu wystarczającego bez formalnej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż negatywna przesłanka przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie obejmuje istnienia rodzeństwa zdolnego do alimentacji, jeśli wnioskodawca faktycznie sprawuje opiekę i zrezygnował z zatrudnienia. Z tym też zastrzeżeniem NSA uchylił wcześniejsze orzeczenia.

Opłacenie składek, zdefiniowane w art. 71 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy o promocji zatrudnienia, wymaga faktycznego uiszczenia wymaganych składek w określonym przepisem czasie; układy ratalne na poczet zaległych składek nie spełniają tego wymogu.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy policjantom zwolnionym przed 6.11.2018 r. powinien być obliczany zgodnie z zasadami wynikającymi z wyroku TK, eliminując niekonstytucyjny przelicznik 1/30.

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego został uchylony z powodu braków w uzasadnieniu oraz niedostatecznej oceny wpływu stwierdzonych nieprawidłowości na budżet Unii Europejskiej.

Uchylenie decyzji Urzędu Patentowego oraz wyroku WSA z uwagi na brak ustalenia właściciela pierwotnego znaku R.046052, którego może dokonać jedynie sąd powszechny, a co warunkuje ocenę złej wiary w zgłoszeniu kolejnego znaku towarowego.

Zakaz podpiwniczania budynków określony w § 38 ust. 1 pkt 3 lit. a MPZP jest uzasadniony i nie stanowi nieuprawnionej ingerencji w prawo własności; uwzględnia ochronę zlewni wód podziemnych związanych z Jeziorkiem C.

Oddalenie skargi kasacyjnej przeciwko odmowie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia jest zasadne, gdy skarżący nie wykazuje braku własnej winy w uchybieniu terminu, a postanowienie organu zawiera prawidłowe pouczenie o środkach zaskarżenia.

Stwierdzenie nieważności uchwały dotyczącej planu miejscowego w zakresie ograniczającym prawny interes skarżącej, w tym funkcje portowe, jako naruszające zasady sporządzania planu miejscowego i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.

Decyzja o warunkach zabudowy może być uznana za zgodną z art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, gdy właściwa analiza urbanistyczna wykazuje kontynuację zabudowy i zachowanie ładu przestrzennego, a ewentualne odstępstwa od średnich norm są nieznaczne.

Opłata przekształceniowa za użytkowanie wieczyste nieruchomości, która nie została skutecznie zaktualizowana wobec wszystkich użytkowników przed 1 stycznia 2019 r., będzie odpowiadać dotychczasowym stawkom; NSA uznał, że brak merytorycznego rozstrzygnięcia uniemożliwia wykluczenie przedmiotowej sprawy z sądownictwa administracyjnego.

Decyzja administracyjna o umorzeniu postępowania nie podlega sprzeciwowi do sądu powszechnego. Prawidłowo wniesiono skargę do sądu administracyjnego. Zasadność umorzenia zależy od spełnienia przesłanek określonych w art. 4 ustawy zmieniającej z 2019 r.