Przy określaniu wysokości kondygnacji w świetle, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, należy brać pod uwagę odległość od podłoża do najniższego trwałego elementu konstrukcyjnego stropu, nie zaś do elementów instalacyjnych, takich jak przewody wentylacyjne, wodno-kanalizacyjne czy grzewcze.

Przekroczenie kryterium dochodowego oraz brak szczególnie uzasadnionych przypadków wykluczają możliwość przyznania specjalnego zasiłku celowego, nawet jeżeli sytuacja życiowa strony jest trudna, z uwagi na jej zgodność z typowymi przypadkami nieuzasadniającymi odstępstw od normy.

Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobie innej niż współmałżonek jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że trwałość orzeczenia o niepełnosprawności musi być uwzględniona przed wydaniem decyzji.

Art. 47 ust. 1 ustawy z 12 marca 1958 r. pozwala na wywłaszczenie całych działek ewidencyjnych z budowlami wzniesionymi przez władze okupacyjne, bez ograniczenia do powierzchni funkcjonalnie związanej z budowlami. Wyrok sądu pierwszej instancji prawidłowo zastosował wykładnię językową i systemową tego przepisu.

NSA uznał, że przedawnienie zobowiązania podatkowego nie upłynęło, a procedura wznowieniowa dotyczyła jedynie wyroków uchylonych w zakresie wskazanym przez wyrok TSUE. Rozstrzygnięcie o odliczeniu podatku naliczonego nie stanowiło przedmiotu tego postępowania.

Niniejsze postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie oraz oddala skargę o stwierdzenie nieważności, uznając, że prawidłowe umorzenie postępowania dotyczącego stwierdzenia nieważności decyzji sprzed ponad 30 lat następuje z mocy prawa, co uzasadnia kontynuacja postępowania odwoławczego.

Nieruchomość pozostająca we władaniu PKP bez udokumentowanego prawa zarządu w dniu 27 maja 1990 r. z mocy prawa stała się własnością gminy. Posiadanie nieruchomości bez formalnego tytułu nie wyklucza jej komunalizacji na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z 1990 r.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest wykazanie związku przyczynowego między niepodejmowaniem pracy a opieką nad osobą niepełnosprawną; brak tego związku skutkuje odmową świadczenia (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych).

Prawo do zwrotu podatku akcyzowego nie może być ograniczane dysproporcjonalnymi wymogami formalnymi wnioskodawcy bez narzędzi prawnych do ich spełnienia, nawet jeżeli organ podatkowy nie podważył merytorycznego prawa do zwrotu akcyzy w takim przypadku.

Decyzja administracyjna wydana wobec osoby zmarłej kierowana jest wadą formalną, lecz jeśli nie wpływa na jej prawa ani nie narusza zasad praworządności, nie stanowi rażącego naruszenia prawa uzasadniającego stwierdzenie jej nieważności.

Umorzenie postępowania administracyjnego z mocy prawa, wynikające z art. 2 ust. 2 nowelizacji k.p.a., wymaga potwierdzenia w drodze decyzji administracyjnej, co służy zapewnieniu bezpieczeństwa prawnego i pewności prawa. NSA uznał brak podstaw do pominięcia obowiązku formalnego potwierdzenia umorzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, stwierdzając, że sprzedaż nieruchomości nie została zawarta w warunkach przymusu ani groźby wywłaszczenia, co wykluczało jej zwrot na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Umorzenie postępowania administracyjnego wszczętego po upływie trzydziestu lat od doręczenia decyzji, zgodnie z art. 2 ust. 2 nowelizacji k.p.a., nie narusza konstytucyjnej zasady ochrony praw nabytych oraz jest zgodne z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego.

Nieruchomość przeznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego na cele publiczne nie wyklucza przyznania prawa własności czasowej byłemu właścicielowi, o ile sposób jej wykorzystania zgodny jest z planem.

Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności winno uwzględniać funkcjonalne powiązanie budynków mieszkalnych, a nie wyłącznie ewidencję gruntów czy miejscowy plan. Zakres wyjaśnień winien obejmować pełne rozważenie materiału dowodowego, z pominięciem przepisów planu zagospodarowania, które mogą wprowadzać sprzeczne interpretacje.

Udział w stażu zawodowym, nawet zdalnym, uniemożliwia przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia, gdyż stanowi formę aktywności zawodowej. Decyzję przyznającą świadczenie można uznać za zasadną dopiero po zakończeniu takiego stażu.

Skarga kasacyjna K.S. dotycząca przyznania świadczenia pielęgnacyjnego została oddalona, gdyż nie wykazano błędów w ocenie stanu faktycznego i prawnego sprawy przez WSA oraz nie spełniono wymogu związku przyczynowego pomiędzy rezygnacją z pracy a opieką.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że jeżeli osoba zobowiązana do ponoszenia opłat za pobyt mieszkańca domu pomocy społecznej nie wyraziła zgody na zawarcie odpowiedniej umowy ani na przeprowadzenie wywiadu środowiskowego, organ może prawidłowo ustalać wysokość opłat na podstawie art. 61 ust. 2e u.p.s. poprzez decyzję administracyjną odnoszącą się do niedoborów w pokryciu kosztów pobytu.

Nadanie art. 2 ust. 2 ustawy nowelizującej z 2021 r. działania z mocą obligującą do umorzenia postępowań stwierdzających nieważność decyzji po 30 latach od ich ogłoszenia nie narusza Konstytucji RP, gdyż chroni trwałość decyzji administracyjnych oraz interes publiczny, zgodnie z założeniami prawa.

Prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia mienia poza obecnymi granicami RP nie jest uzależnione od fizycznego przemieszczania się właściciela na obecne terytorium RP. Właścicielami mogą być również spadkobiercy, którzy odziedziczyli mienie w wyniku działań wojennych.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zwracając uwagę na niezgodności proceduralne i niewystarczające uzasadnienie w kontekście interpretacji przepisów prawa o gospodarce nieruchomościami, odsyła sprawę do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił w części zaskarżony wyrok w odniesieniu do skargi J.Z. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, uznając jednocześnie zasadność pozostałych części wyroku sądu niższej instancji, co czyni skargi kasacyjne Skarbu Państwa i J.T. bezzasadnymi.

Oddalenie skargi kasacyjnej ze względu na brak spełnienia ustawowych przesłanek przyznania odszkodowania, spowodowane niezłożeniem skutecznego wniosku dekretowego, poświadczyło zasadność postanowień sądów niższej instancji. Osoba skarżąca utraciła faktyczną możliwość władania nieruchomością przed datą określoną w ustawie, co uniemożliwiło uzyskanie żądanego odszkodowania.

Brak formalny wniosku o zwrot akcyzy, wynikający z nieosiągalności dokumentów potwierdzających zapłatę akcyzy, nie może sam w sobie być podstawą do jego nierozpatrzenia, szczególnie gdy podmiot nie dysponuje narzędziami do ich uzyskania, a regulacje krajowe i unijne wskazują na możliwość jego uzupełnienia.