Decyzja administracyjna o ustaleniu opłaty zmiennej za pobór wód ma charakter konstytutywny, kreujący zobowiązanie podatkowe. Informacje przekazywane przez organ nie stanowią źródła zobowiązania i mają jedynie charakter materialno-techniczny.

Informacja wydana na podstawie art. 272 ust. 17 Prawa wodnego przez Wody Polskie nie kreuje zobowiązania podatkowego. Zobowiązanie powstaje dopiero na mocy decyzji administracyjnej wydanej w razie reklamacji lub braku uiszczenia opłaty.

Umowy o pracę z osobami niepełniącymi funkcji publicznych nie stanowią informacji publicznej, ponieważ nie mieszczą się w definicji dokumentów urzędowych przewidzianych przez u.d.i.p., i nie podlegają ujawnieniu w trybie dostępu do informacji publicznej, jako dokumenty prywatne, a nie związane bezpośrednio z działalnością osób pełniących funkcje publiczne.

Informacja roczna o wysokości opłaty za pobór wód nie stanowi decyzji administracyjnej; dopiero decyzja wymiarowa ma charakter władczy i konstytutywny. Właściwy dobór stawek opłat zmiennych wymaga uwzględnienia celów poboru zgodnie z Prawem wodnym.

Informacja o opłatach zmiennych za pobór wód, wydana na podstawie art. 272 ust. 17 Prawa wodnego, ma charakter materialno-techniczny i nie stanowi decyzji administracyjnej. Zobowiązanie powstaje przez decyzję, co do której stosuje się przepisy działu III Ordynacji podatkowej.

Związek nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej uznaje się za prawnie istniejący, gdy nieruchomość znajduje się w posiadaniu przedsiębiorcy i jest potencjalnie wykorzystywana w działalności, zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.

Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko organu i sądu I instancji, stwierdzając, że jeżeli od dnia doręczenia decyzji upłynęło trzydzieści lat, postępowanie o stwierdzenie jej nieważności nie może być wszczęte, w oparciu o art. 158 § 3 k.p.a.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że skarga kasacyjna wniesiona przez C. N. i B. Sp. z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach nie zawiera usprawiedliwionych podstaw i podlega oddaleniu. Wysokość dotacji ustalona przez Prezydenta Miasta Bielska-Białej jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa.

W przypadku odmowy płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych z uwagi na brak trwałego użytku zielonego, organy są uprawnione do odmowy, jeżeli wnioski są niezgodne z wymaganiami ustawowymi. Skarga kasacyjna zarzucająca naruszenia procesowe musi wykazać ich istotny wpływ na wynik sprawy, aby zostać uwzględnioną.

Ustalona wysokość dotacji w kwocie poniżej 3 zł na słuchacza zgodna jest z przepisami konstytucyjnymi oraz ustawowymi dotyczącymi finansowania zadań edukacyjnych, a częściowe finansowanie szkół niepublicznych jest dopuszczalne w ramach obowiązującego prawa.

Art. 89b ust. 4 ustawy o VAT: Przysługujące podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego istnieje tylko wtedy, gdy faktury odzwierciedlają rzeczywiste operacje gospodarcze. Fikcyjne kompensaty nie uzasadniają zwiększenia podatku naliczonego.

NSA potwierdza legalność decyzji administracyjnej o nałożeniu kary za wykonywanie transportu drogowego bez licencji. Wykonywanie przewozów okazjonalnych niezgodnych z wymogami konstrukcyjnymi pojazdu oraz brak formalnego statusu przedsiębiorcy nie zwalnia z odpowiedzialności prawnej.

NSA potwierdza, że Dział IVa k.p.a. nie znajduje zastosowania, gdy inne przepisy odrębnie regulują kwestie administracyjnych kar pieniężnych, z wyłączeniem możliwości rozważenia odstąpienia od nałożenia kary, jeśli istnieją przesłanki szczegółowo przewidziane w innych aktach prawnych, jak u.t.d.

Skazanie przedsiębiorcy za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu stanowi podstawę do obligatoryjnego cofnięcia licencji na wykonywanie transportu drogowego, w tym przewozu osób taksówką, zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż zaskarżony wyrok WSA w Bydgoszczy zgodny jest z przepisami prawa, a skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie, wobec braku naruszenia przepisów procesowych i materialnych przez organy podatkowe oraz sąd I instancji.

Skarga kasacyjna dotycząca wznowienia postępowania administracyjnego, złożona po upływie ustawowego terminu, podlega oddaleniu. Doręczenie zastępcze nie równa się powzięciu wiedzy o decyzji.

Informacja ustalająca wysokość opłaty za usługi wodne, będąca czynnością materialno-techniczną, nie stanowi źródła zobowiązania podatkowego; konstytutywną decyzję wymiarową wydaje organ, będący podstawą prawną do naliczania opłat za usługi wodne.

Informacja o wysokości opłaty za usługi wodne nie jest decyzją administracyjną, a zobowiązanie z tytułu opłaty zmiennej powstaje konstytutywnie przez decyzję organu w przypadku niezgłoszenia reklamacji lub zapłaty w terminie.

Zaskarżenie czynności materialno-technicznej, jaką jest wydanie dowodu rejestracyjnego, nie może być przedmiotem decyzji administracyjnej ani podstawą do wniesienia skargi. Wsa słusznie uznał skargę jako niezasadną w związku z brakiem naruszenia prawa przez organy.

Nagrody wydawane w konkursach, których jednorazowa wartość nie przekracza 200 zł, mają charakter nieodpłatnych świadczeń promocyjnych, co uprawnia do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f.

Momentem utraty zdolności do wykonywania wymagalnych zobowiązań przez spółkę jest data wygaśnięcia decyzji ratalnej, a nie ustawowy termin wymagalności, co oddala odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe.

Brak posiadania interesu prawnego przez skarżącą uniemożliwia nadanie jej statusu strony w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej, co uzasadnia odmowę wszczęcia tego postępowania przez organ.

Nałożenie sankcji VAT na podstawie art. 112b ust. 1-2b u.p.t.u. wymaga wykazania przez organ podatkowy, że podatnik świadomie powtórzył wykryte wcześniej błędy księgowe. Brak dowodów świadczących o świadomości i celowości działania podatnika neguje zasadność nałożenia takiej sankcji.

Uchwała w przedmiocie ustalenia diet dla radnych gminy jest zgodna z art. 25 ust. 6 u.s.g., a maksymalna wysokość diet nie przekroczyła ustawowego limitu; zasady zwrotu kosztów podróży mogą być regulowane oddzielnie.