Wskazanie w uchwale rady gminy gospodarstwa rolnego do opieki nad wyłącznie bezdomnymi zwierzętami gospodarskimi nie stanowi rażącego uchybienia przepisom ustawy o ochronie zwierząt, wobec czego nie zachodzą przesłanki do stwierdzenia nieważności uchwały.

Niedopuszczalne jest wymaganie od spółki giełdowej z rozproszonym akcjonariatem wykazania pełnej listy pośrednich akcjonariuszy, jeśli jest to obiektywnie niewykonalne. Literalna wykładnia przepisów podatkowych musi ustąpić względom celowościowym i zasadzie zaufania do prawa.

Odmawianie przyznania świadczenia z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wymaga dokładnej oceny działalności, w której przedsiębiorca wykazuje aktywność gospodarczą, niezależnie od dominującej gałęzi, aby prawidłowo ustalić status przedsiębiorcy.

Dotacja oświatowa musi być przeznaczona wyłącznie na cele bezpośrednio związane z edukacją, wychowaniem i opieką. Wydatki na inne cele nie kwalifikują się jako zgodne z przeznaczeniem, a ich nieprawidłowe użycie skutkuje koniecznością zwrotu środków publicznych.

Skarga kasacyjna Komendanta Wojewódzkiego Policji jest bezzasadna; art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie uniemożliwia stosowania art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu w ramach oceny ekwiwalentu za niewykorzystany urlop sprzed 2018.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policyjny, w zakresie uregulowanym przez art. 115a ustawy o Policji po zmianach z 2020 r., musi być wypłacany według współczynnika odzwierciedlającego wynagrodzenie za dzień roboczy, co wynika z konstytucyjnego prawa do ekwiwalentnego wynagrodzenia.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, mimo początkowej oceny błędnej wykładni, nie uniemożliwia zastosowania art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu do rozstrzygania spraw sprzed 6 listopada 2018 r., wprowadzając ekwiwalent 1/21 miesięcznego uposażenia jako zgodny z Konstytucją.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza prawa do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop policjantów zgodnie z art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu, uznając, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie tworzył przeszkody prawnej do jego zastosowania dla przypadków sprzed 6 listopada 2018 r., co przesądza o oddaleniu skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że art. 9 ust. 1 ustawy z 14 sierpnia 2020 roku nie narusza zasad konstytucyjności, gdyż odnosi się do zasad ustalania ekwiwalentu. Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza, że wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, mimo częściowo błędnego uzasadnienia, ostatecznie odpowiada prawu.

Ustanowienie nieodpłatnej służebności przesyłu na rzecz podmiotu gospodarczego nie skutkuje powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, gdy czynność prawna ma charakter nieodpłatny.

Naczelny Sąd Administracyjny, w sprawie dotyczącej zasadności odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku VAT na rzecz upadłej spółki, zatwierdził decyzję WSA o oddaleniu skargi, podkreślając zgodność działań organów z prawem przed ogłoszeniem upadłości.

Zgłoszenie transportu do systemu SENT, którego przedmiot należy uznać za odpad, obliguje przewoźnika do realizacji wymogów monitoringu, co obejmuje m.in. przekazywanie danych geolokalizacyjnych oraz stawienie się w wyznaczonym miejscu i czasie do kontroli. Niewypełnienie tych obowiązków skutkuje nałożeniem administracyjnej kary pieniężnej.

Umieszczenie reklamy na pojeździe w pasie drogowym bez zezwolenia stanowi podstawę do nałożenia kary pieniężnej zgodnie z art. 40 ustawy o drogach publicznych. Odpowiedzialność za naruszenie przepisów dotyczących pasa drogowego jest przypisana właścicielowi reklamy.

Zaskarżona decyzja administracyjna Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi była niewystarczająco uzasadniona, co skutkuje istotnym naruszeniem przepisów postępowania, uzasadniającym jej uchylenie. Uzasadnienie decyzji musi w pełni wyjaśniać podstawy faktyczne i prawne rozstrzygnięcia.

Podatnicy są uprawnieni do obniżenia stawek amortyzacyjnych, które mogą być stosowane zarówno w przeszłych, jak i przyszłych okresach podatkowych, z zastrzeżeniem braku przedawnienia, co jest zgodne z art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p.

Operat szacunkowy może być używany po upływie jego ważności wyłącznie po potwierdzeniu aktualności w sposób przewidziany przez prawo; decyzje oparte na niewłaściwie zaktualizowanym operacie są nieprawne, a skargi kasacyjne kwestionujące takie orzeczenia są bezpodstawne.

Decyzje administracyjne wydane z rażącym naruszeniem prawa po znaczniku czasowym nie podlegają stwierdzeniu nieważności bez odpowiednich zmian legislacyjnych, mimo wyroku Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego zakresową niekonstytucyjność art. 156 § 2 k.p.a.

Organ administracji architektoniczno-budowlanej może ograniczać się do formalnej kontroli projektu budowlanego w zakresie zgodności z planem miejscowym i techniczno-budowlanymi normami. Projektant ponosi odpowiedzialność merytoryczną za projekt, a spełnienie wymagań formalnych obliguje organ do udzielenia pozwolenia na budowę.

Stroną postępowania o wznowienie dotyczącego decyzji administracyjnej, w rozumieniu art. 28 Prawa budowlanego, jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku mogą dotyczyć skutki stwierdzenia nieważności decyzji, a nie tylko strony postępowania zwykłego.

Budowa budynku rekreacji indywidualnej na terenie objętym MPZP przewidującym zabudowę mieszkaniową rezydencjalną narusza ustalenia planu, co uzasadnia wniesienie sprzeciwu zgodnie z art. 30 ust. 6 pkt 2 Prawa budowlanego.

Na podstawie art. 184 p.p.s.a. oddala się skargę kasacyjną, uznając, że nałożone kary za naruszenia ustawy SENT są zgodne z prawem i nieproporcjonalność sankcji nie jest dowiedziona.

Gmina może stosować własną, bardziej reprezentatywną metodę obliczenia proporcji VAT, opartą na faktycznym czasie wykorzystania obiektów zamiast standardowej metody, jeśli lepiej odzwierciedla specyfikę jej działalności.

NSA utrzymuje, iż decyzja UKE ustalająca kwotę udziału C. S.A. w pokryciu dopłaty do kosztów usługi powszechnej była zgodna z prawem. Brak przedawnienia oraz prawomocność decyzji wskaźnikowej wykluczają zasadność zarzutów skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał decyzje organów skarbowych za zgodne z prawem, stwierdzając, że przewożenie towaru jako odpadu nakłada obowiązki wynikające z ustawy SENT. Skarga kasacyjna Spółki nie udowodniła naruszeń prawa istotnych dla zmiany wyroku WSA.