W przypadku braku wystarczających dowodów potwierdzających wywóz towaru z obszaru celnego UE, organ celny ma prawo unieważnienia zgłoszenia celnego, co potwierdza zgodność z art. 335 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego i odpowiednią ocenę materiału dowodowego przez organ władzy.

W przypadku braku dowodów na realizację transportu międzynarodowego przez statek, na którym wykonywana jest praca, podatnik nie ma podstaw do skorzystania z ulgi abolicyjnej na podstawie art. 27g u.p.d.o.f. oraz Konwencji z Wielką Brytanią.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że dla potwierdzenia wywozu towaru poza obszar celny UE konieczne jest przedłożenie wiarygodnych dokumentów, które jednoznacznie potwierdzają taki fakt, a przedstawione dowody nie spełniały tego wymogu. Unieważnienie zgłoszenia celnego przez organ celny było uzasadnione.

Brak jednoznacznych, wiarygodnych dowodów potwierdzających wywóz towaru poza UE uzasadnia unieważnienie zgłoszenia celnego wywozowego.

NSA potwierdził uchybienia proceduralne Prezesa NFZ w procesie ustalania charakteru prawnego umowy o playlists, podkreślając potrzebę pełnej analizy okoliczności kontraktu, co uchyla zaskarżoną decyzję w zakresie zakwalifikowania umowy jako oświadczenia usług.

NSA potwierdza uchylenie decyzji Prezesa NFZ przez WSA z powodu proceduralnych uchybień w ustaleniu charakteru umowy jako dzieła, wymuszając przeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego celem jej klasyfikacji.

Sąd uznał, że rzeczywiste i poważne używanie znaku w kontekście ochrony obejmuje wszystkie towary mieszczące się w klasie 25 (odzież), a nie jedynie wąską, wyspecjalizowaną podkategorię towarów, jak odzież rowerowa, termiczna czy przeciwdeszczowa.

Wprowadzenie terminów na stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych wyklucza możliwość ich uchylenia po upływie 30 lat od doręczenia, co skutkuje obowiązkiem umorzenia postępowań nadzwyczajnych z mocy prawa.

Interpretacja indywidualna podatkowa jest nieważna, jeśli nie zawiera szczegółowego uzasadnienia, które odnosi się do toków rozumowania i przedstawia odmienne stanowisko organu interpretacyjnego, a tym samym nie spełnia wymogów proceduralnych określonych w art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej.

Zwrot w art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. "jest udostępniana przewoźnikom kolejowym" powinien być rozumiany jako faktyczne, a nie potencjalne udostępnienie. Linia wąskotorowa niewykorzystywana do przewozów nie kwalifikuje się do zwolnienia podatkowego.

Nałożenie na przewoźnika kar pieniężnych na podstawie dwóch różnych ustaw za naruszenia przewozu nienormatywnym pojazdem nie narusza zasady ne bis in idem, gdyż każde z naruszeń jest rozpatrywane odrębnie, zgodnie z reżimem odmiennych aktów prawnych.

NSA uchylił wyrok WSA, uznając za zasadne zarzuty skargi kasacyjnej, wskazując na brak wykazania przez skarżącego legitymacji poprzez naruszenie realnego i konkretnego interesu prawnego według art. 101 u.s.g. Konieczne nowe rozpoznanie sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za nieznajdujące podstaw prawnych wymierzenie kary pieniężnej za tablice reklamowe powstałe legalnie przed wejściem w życie uchwały krajobrazowej, wskazując na konieczność wypłaty kompensacji za ograniczenia narzucone przez uchwałę wbrew art. 21 i art. 2 Konstytucji RP.

Decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego podlega uchyleniu z uwagi na istotne naruszenia przepisów postępowania administracyjnego oraz prawa materialnego, w szczególności art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej, uniemożliwiające utrzymanie jej w obrocie prawnym.

Narzucona przez skarżącego wykładnia art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. jest niezgodna z prawem; koszt uzyskania przychodów to nie koszt historyczny, lecz wartość bilansowa spółki przekształcanej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Komisja Nadzoru Finansowego słusznie nałożyła karę na PSDM za naruszenie zasad uczciwego obrotu i obowiązku działania profesjonalnie. Zarzuty dotyczące przedawnienia nie znajdują podstaw, a sankcje za wielokrotne naruszenia były uzasadnione.

W przypadku umowy, której przedmiotem jest stworzenie unikalnej playlisty, konieczne jest wszechstronne zbadanie jej treści oraz analizy okoliczności zarówno zawarcia, jak i wykonania, by ustalić jej charakter prawny – jako umowy o dzieło lub umowy o świadczenie usług.

Podatnik nie może korzystać ze zwolnienia z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. w sytuacji, gdy infrastruktura kolejowa jest nieczynna, a zarządca infrastruktury faktycznie nie udostępnia jej przewoźnikom kolejowym.

Decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej winna być adresowana do centrali spółki, nie jej oddziału. Nieprawidłowe określenie adresata narusza przepisy proceduralne, co skutkuje uchyleniem decyzji wymierzającej karę.

W sprawach dotyczących kwalifikacji umowy o dzieło, brak wszechstronnych ustaleń faktycznych dotyczących okoliczności jej zawarcia oraz realizacji skutkuje uchyleniem decyzji administracyjnej na podstawie naruszenia przepisów procesowych. Organ zobowiązany jest do wnikliwej oceny warunków indywidualizujących dzieło nie wynikających wprost z umowy.

W sprawie dotyczącej zgłoszenia znaku towarowego "4protekt" NSA uchylił wyrok WSA oraz decyzje Urzędu Patentowego z powodu wadliwej oceny podobieństwa znaków na podstawie art. 132¹ ust. 1 pkt 3 p.w.p. przez nadanie nadmiernego znaczenia poszczególnym elementom zamiast całościowej oceny wrażenia wizualnego, fonetycznego i znaczeniowego.

Ustalenie, czy umowa o stworzenie playlist była umową o dzieło wymaga wszechstronnej analizy jej indywidualnego charakteru, rezultatów i warunków wykonania, a uchybienia procesowe organu mogą wpłynąć na wynik sprawy.

Objęcie udziałów w spółce celowej przez podmiot zarządzający portem nie uprawnia do zastosowania zwolnienia podatkowego, jeśli nie realizuje bezpośrednio określonych w ustawie celów związanych z infrastrukturą portową.

Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości uzależnione jest od faktu zakończenia prac związanych ze wznoszeniem obiektu budowlanego lub od rozpoczęcia jego użytkowania przed ostatecznym zakończeniem robót. Powstanie obowiązku podatkowego nie jest uwarunkowane uzyskaniem prawa do użytkowania budynku.