Odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 58 KP w związku z art. 56 KP) staje się wymagalne najpóźniej w dniu, w którym sąd orzeka o jego zasądzeniu. 2. Przy ustaleniu wysokości odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 58 KP w związku z art. 56 KP) podstawę jego wyliczenia stanowi miesięczne średnie wynagrodzenie z okresu poprzedzającego rozwiązanie umowy o pracę. 3. Pracodawca powinien poinformować pracownika o jego obowiązkach, gdy istnieje uzasadniona niepewność co do ich zakresu. Jeżeli pracodawca tego nie uczyni, to naruszenie przez pracownika jego obowiązków nie może być zakwalifikowane jako podstawa rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika (art. 52 § 1 pkt 1 KP). Z powyższych względów kasacja powoda w części dotyczącej zasądzenia odszkodowania w wyższej kwocie, niż wyliczona w prawidłowy sposób za urlop (Dz.U. ., powód nadal wykorzystywał urlop wypoczynkowy.
Jeżeli jednak - według wiążących Sąd Najwyższy ustaleń faktycznych - wnioskodawca korzystał ze zdrowotnego urlopu dziekańskiego w kolejnym urlop dziekański w roku akademickim 1996/97. W okresie od 3 marca do 23 kwietnia 1997 r. wnioskodawca przebywał na zwolnieniu lekarskim, ale nie został mu udzielony z tego powodu
dla powoda podstawy naliczenia emerytury oraz przypisanie niedopełnienia tych obowiązków, działaniu siły wyższej w postaci „niedostępności Sąd uznał, że niedostępność akt płacowych sprzed 1979 r. była spowodowana działaniem siły wyższej, którą w ocenie Sądu był „upływ czasu lat 1972-1974 była spowodowana działaniem siły wyższej, skoro Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku w ogóle nie rozważał tej
Okres nauki w szkole wyższej na jednym kierunku studiów jest, pod warunkiem ich ukończenia i w wymiarze określonym programem studiów, uwzględniany przy ustaleniu prawa i wysokości świadczeń emerytalno-rentowych jako okres nieskładkowy, niezależnie od statusu uczelni lub trybu studiowania. że wnioskodawca jest od marca 1996 r. inwalidą trzeciej grupy z powodu schorzenia prawego oka, pozostającego w stanie po odklejeniu się w uczelni firmowanej przez byłą Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą ale nie jest też - wbrew swemu mniemaniu - dyskryminowany z powodu Nr 104, poz. 450 ze zm.) wyraźnie stanowi w art. 4 ust. 1 pkt 10, że okres nauki w szkole wyższej na jednym kierunku jest - pod warunkiem
Także Sąd Najwyższy wyjątkowo kwalifikował określone zdarzenia leżące w sferze działania władzy publicznej jako przypadki siły wyższej Rozpoznając apelację powoda, Sąd Okręgowy w Warszawie przedstawił Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wyższej.
Przesłuchanie przez sąd pierwszej instancji pełnomocnika pracodawcy w charakterze świadka z naruszeniem art. 259 pkt 3 KPC, jeżeli zarzutu naruszenia tego przepisu nie postawiono w apelacji i ustalenia faktyczne oparto także na innych środkach dowodowych, powoduje, że uchybienie to nie może być uznane za wpływające na wynik sprawy (art. 3931 pkt 2 KPC). Załączony do akt materiał dowodowy, zwłaszcza dokumentacyjny, nie dawał w ocenie Sądu pierwszej instancji podstaw do zasądzenia wyższej Tarcze te powód otrzymywał wraz z kartami drogowymi. W całym okresie zatrudnienia powoda nie zdarzyło się, by czas pracy zarejestrowany przez tachograf był wyższy od zaliczonego - w wyniku
Wyłączenie prawa do jednorazowej odprawy z art. 75 KP pracownika samorządowego zatrudnionego na podstawie wyboru dotyczy tylko takiej sytuacji, w której przysługuje mu trzymiesięczna odprawa na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 21, poz. 124 ze zm.). 2. Prezydent miasta (wójt, burmistrz) jest pracownikiem urzędu miasta (gminy), z którym łączy go stosunek pracy jako jego pracodawcą samorządowym. W sporach ze stosunku pracy byłego prezydenta miasta urząd miasta reprezentuje jego prezydent. stosunku pracy (wyższej lub równorzędnej) miał być pozbawiony odprawy, która zgodnie z art. 75 KP przysługuje wszystkim pracownikom nie zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, natomiast zgodnie z art. 14a ust. 4 „do pracownika, o którym mowa pozostającym w związku z wyborem na urlopie bezpłatnym.
W sprawach z zakresu prawa pracy (art. 476 § 1 pkt 1 KPC) osoba żądająca zwrotu świadczenia jako nienależnego nie może powołać się na nadużycie prawa podmiotowego (art. 8 KP; art. 5 KC) w sytuacji, gdy zgodnie z art. 411 pkt 2 KC w związku z art. 300 KP, spełnienie takiego świadczenia czyni zadość zasadom współżycia społecznego. umowy o pracę z 1 października 1992 r., pomimo spadku siły nabywczej pieniądza i wzrostu kosztów utrzymania w tym czasie. Wszystkie przytoczone okoliczności usprawiedliwiały w ocenie Sądu Apelacyjnego pobranie przez pozwanego wynagrodzenia zasadniczego w kwocie wyższej innych świadczeń, ale miał podstawy do tego, aby spodziewać się podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego, chociażby wyrównującego spadek siły