Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Komendanta Wojewódzkiego Policji, uznając, że decyzje organów wydane na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, powielające niekonstytucyjny przelicznik ekwiwalentu urlopowego, są nieważne i wymagają ponownego rozstrzygnięcia z uwzględnieniem prawidłowej wykładni przepisów.

W sprawie dotyczącej odmowy udostępnienia informacji publicznej o wydatkach reklamowych przez spółkę z udziałem Skarbu Państwa, prawo do informacji publicznej ma pierwszeństwo nad ochroną tajemnicy przedsiębiorcy. Decyzja NSA utrzymuje w mocy uchylenie odmowy, uznając konieczność jawności wydatków publicznych.

Art. 115a ustawy o Policji, w nowym brzmieniu, powinien być zastosowany do spraw dotyczących ekwiwalentu za niewykorzystany urlop policjantów zwolnionych przed 6 listopada 2018 r., niezależnie od wcześniejszych niekonstytucyjnych przepisów prorogujących przeliczanie ekwiwalentu.

Sąd Najwyższy uchyla wyrok Sądu Okręgowego w zakresie przepadku wartości połowy pojazdu, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania z uwagi na niepełną ocenę prawną tego środka karnego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że decyzja o odmowie uznania skarżącego za obywatela polskiego, w obliczu wykazanych zagrożeń dla bezpieczeństwa publicznego, jest zgodna z prawem i zasadami wynikającymi z ustawy o obywatelstwie polskim, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej.

Utrzymując decyzję organów administracyjnych, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że trudna sytuacja materialna oraz zdrowotna nie stanowią wystarczających przesłanek do umorzenia zadłużenia. Prawidłowość postępowania administracyjnego została potwierdzona.

Zaskarżona uchwała Rady Gminy dotycząca przekształcenia i likwidacji publicznych szkół podstawowych została prawomocnie uznana za zgodną z Prawem oświatowym; działania organu spełniały wymogi ustawowe, w tym uzyskanie pozytywnej opinii kuratora oświaty.

Sąd Administracyjny prawidłowo uchylił decyzję dyscyplinarną, uznając brak stanu faktycznego potwierdzającego wykonywanie czynności służbowych w stanie nietrzeźwości przez funkcjonariusza P.P., a wymierzona kara była niewspółmierna do popełnionych czynów.

Błędne określenie wymiaru kary jednostkowej wpływające na wysokość kary łącznej stanowi rażące naruszenie prawa wymagające uchylenia wyroku w zaskarżonej części.

Śmierć oskarżonego przed wydaniem orzeczenia przez sąd odwoławczy stanowi bezwzględną przeszkodę procesową, uzasadniającą umorzenie postępowania karnego na podstawie art. 17§1 pkt 5 k.p.k. i uchylenie orzeczenia zgodnie z art. 439§1 pkt 9 k.p.k.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Uniwersytetu, uznając prawidłowość decyzji organów niższej instancji w sprawie ustalenia warunków zabudowy, kierując się zasadami zgodności z przepisami o planowaniu przestrzennym oraz ochronie środowiska.