Prawomocne unieważnienie decyzji o zwolnieniu ze służby powoduje przywrócenie funkcjonariusza do służby z mocy prawa, eliminując potrzebę wydania formalnej decyzji administracyjnej o przywróceniu do służby w Straży Granicznej.
Żołnierz zawodowy może zostać obligatoryjnie zwolniony ze służby wojskowej na podstawie art. 226 pkt 10 ustawy o obronie Ojczyzny z tytułu niewyznaczenia na stanowisko służbowe w trakcie pozostawania w dyspozycji, niezależnie od przyczyn niewyznaczenia przez organy wojskowe.
Oddalenie przez NSA skargi kasacyjnej. Sprawa o zobowiązanie cudzoziemca do powrotu nie wykazała naruszeń proceduralnych ani podstawowych praw cudzoziemca.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że dotacja wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem podlega zwrotowi. Odpowiedzialność za niewykonanie przypisuje się beneficjentowi dotacji, niezależnie od zaangażowania podwykonawcy, na podstawie art. 474 k.c.
Przyznanie świadczenia rentowego w trybie wyjątku wymaga łącznego spełnienia przesłanek szczególnych okoliczności, braku środków utrzymania, całkowitej niezdolności do pracy oraz niespełnienia warunków ustawowych w sposób niezależny od wnioskującego. Brak spełnienia wszystkich przesłanek wyklucza przyznanie świadczenia nawet w trudnej sytuacji materialnej.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną na wyrok WSA w Warszawie, potwierdzając brak spełnienia przesłanek do przyznania świadczenia w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej. Przyznanie renty nie było uzasadnione z uwagi na brak całkowitej niezdolności do pracy oraz nieznacznego niedopełnienia warunków do uzyskania renty.
W przypadku istnienia wewnętrznej sprzeczności wyroku, uniemożliwiającej jego wykonanie i wyczerpującej znamiona art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k., konieczne jest uchylenie orzeczenia w zakresie wprowadzającym niezgodność.
Prezes UODO dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania z rażącym naruszeniem prawa, co uzasadnia przyznanie rekompensaty pieniężnej skarżącej.
Przewlekłość postępowania administracyjnego w sprawie o udzielenie ochrony międzynarodowej nie zachodzi, gdy decyzja jest wydana w ustawowym terminie sześciomiesięcznym, nawet w warunkach zwiększonego obciążenia organu. Biurokratyczne obciążenia wynikające z nadzwyczajnych sytuacji migracyjnych mogą uzasadniać takie działanie.