Podwyższenie terenu na działkach sąsiednich nie stanowiło zmiany stanu wody na gruncie skarżącego w rozumieniu art. 234 ust. 3 u.p.w., wobec braku dowodów na jego szkodliwy wpływ na grunty skarżącego.

Skazanie za zabójstwo w typie podstawowym z art. 148 § 1 k.k. wyklucza orzeczenie środka karnego w postaci pozbawienia praw publicznych na podstawie art. 40 § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 roku, jeśli brak motywacji szczególnie potępianej.

Górna granica kary łącznej nie może przekraczać sumy kar jednostkowych. Orzeczenie kary łącznej wyższej od sumy stanowi rażące naruszenie art. 86 § 1 k.k. i uzasadnia uchylenie wyroku w zaskarżonej części.

Sąd administracyjny II instancji narusza art. 57 § 5 pkt 2 k.p.a., przyjmując jako miarodajną datę nadania przesyłki datę wydruku etykiety przez kuriera, nie uwzględniając regulaminu operatora pocztowego oraz nie umożliwiając weryfikacji rzeczywistego momentu nadania przez stronę.

Właściciel gruntu nie wykazał, że sąsiednia zabudowa wpłynęła na zmianę stosunków wodnych w sposób szkodliwy dla jego działki, a tym samym brak było podstaw do wydania nakazu na podstawie art. 234 ust. 3 Prawa wodnego.