Nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na M. sp. z o.o. za gospodarowanie odpadami niezgodnie z zezwoleniem było uzasadnione. Decyzja organu była związana i oparta o obiektywną odpowiedzialność, mimo podnoszonych przez skarżącą zastrzeżeń co do przedawnienia i wysokości kary.

Nieprzeprowadzenie wymaganej liczby pomiarów jakości ścieków, zgodnie z warunkami pozwolenia wodnoprawnego, uzasadnia administracyjne kary pieniężne. Niedopełnienie wymogu jest równoważne z przekroczeniem warunków pozwolenia, niezależnie od oceny znikomej wagi naruszenia.

NSA uznał, że zarzuty proceduralne i materialne podniesione przez skarżących nie wpływają na rozstrzygnięcie w sprawie zwrotu nieruchomości, potwierdzając zgodność decyzji Wojewody z przepisami prawa i akceptując rozdzielne orzekanie o zwrocie nieruchomości i związanym obciążeniu finansowym.

W przypadku prawidłowego doręczenia protokołu oszacowania nieruchomości wraz z pouczeniem, dzień doręczenia postanowienia o uchybieniu terminu nie wyznacza daty ustania przyczyny uchybienia tego terminu (art. 58 § 2 k.p.a.). Skarga kasacyjna niesłuszna.

Nieruchomości należące faktycznie do PKP, bez udokumentowanego prawa zarządu w 1990 r., podlegają komunalizacji na rzecz gminy, jako że pozostają w domenie rad narodowych i organów administracji stopnia podstawowego.

Informację publiczną można uznać za 'przetworzoną', jeśli wymaga istotnego zaangażowania organu; udostępnienie jej wymaga wykazania interesu publicznego.

Prawo do informacji publicznej może ulec ograniczeniu, jeżeli kontrakty dotyczą prywatnych osób niepełniących funkcji publicznych, a ich treść stanowi tajemnicę przedsiębiorcy, w szczególności gdy ujawnienie treści umów mogłoby naruszyć interesy handlowe stron.

NSA uznał, że postanowienia dotyczące odpowiedzialności osób trzecich wymagają dokładnej weryfikacji podstaw do jej uznania oraz dotrzymania zasad proceduralnych, co obliguje do uwzględnienia prawa do obrony i właściwości organów podatkowych.

Funkcjonariusz SOP może zostać przeniesiony na stanowisko równorzędne w oparciu o uzasadnioną politykę kadrową organu, a równorzędność ocenia się według parametrów uposażenia i dodatków, a nie tylko charakteru obowiązków.

Spółka K. S.A., realizując zadania publiczne na zlecenie Skarbu Państwa, nie mogła skutecznie powołać się na tajemnicę przedsiębiorcy jako podstawę odmowy udostępnienia informacji publicznej dotyczącej kosztów transportu maseczek i certyfikatów, gdzie zadania te były poza zakresem jej działalności gospodarczej.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w przypadku braku szczególnych okoliczności dotyczących sytuacji rodziny, organy administracyjne mogą odmówić umorzenia nienależnie pobranego świadczenia, nawet jeśli ze względu na trudną sytuację materialną umorzone zostały odsetki.

Odmowa przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z powodu istnienia innych zobowiązanych alimentacyjnie osób, nie jest zgodna z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., jeśli wnioskodawca faktycznie sprawuje stałą opiekę wymagającą rezygnacji z zatrudnienia. NSA uchyla postanowienie WSA oraz decyzje niższych instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargi kasacyjne na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, stwierdzając, iż wyrok ten, mimo nieprawidłowości uzasadnienia, jest zgodny z prawem, umacniając zasadę odpowiedzialności na gruncie przepisów akcyzowych i właściwości organu.

Skarżąca kasacyjnie P. sp. z o.o. niewłaściwie realizowała obowiązki pomiarowe wynikające z pozwolenia wodnoprawnego, co uzasadniało nałożenie administracyjnej kary pieniężnej, pomimo braku wykazania znikomej wagi naruszenia prawa. NSA oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość decyzji organów administracyjnych.

Nieruchomości pozostające w faktycznym posiadaniu PKP bez tytułu prawnego nie wyłączają ich z komunalizacji ex lege, zgodnie z art. 5 ust. 1 przepisów wprowadzających ustawę o samorządzie terytorialnym.

Uchwała rady gminy wyrażająca zgodę na zbycie nieruchomości bez przetargu jest nieważna, jeśli narusza interes prawny strony zgłaszającej roszczenie restytucyjne na gruncie ustawy o gospodarce nieruchomościami, o czym rozstrzyga wyłącznie organ właściwy.