Wniosek o wznowienie postępowania musi wskazywać na przesłankę wznowieniową oraz spełniać formalne wymogi ustawowe, w tym terminowe ich zgłoszenie. Brak ustawowych podstaw wznowienia, czy to w dokumentacji czy w argumentacji powoduje formalną odmowę wszczęcia postępowania wznowieniowego.

Pozostawienie wniosku administracyjnego bez rozpoznania z powodu nieusunięcia braków formalnych w wyznaczonym terminie nie stanowi bezczynności organu, nawet gdy złożono wniosek o zawieszenie postępowania. Organ nie jest zobligowany do zawieszenia postępowania w takich okolicznościach.

Skuteczność doręczenia decyzji za pośrednictwem ePUAP następuje, gdy strona używała tego systemu w komunikacji z organem, a brak rezygnacji z elektronicznej formy doręczeń potwierdza taki wybór.

Brak norm prawnych dotyczących dopuszczalnych poziomów odorów nie zwalnia organu z obowiązku oceny ich wpływu w postępowaniu środowiskowym; zasada przezorności wymaga uwzględnienia potencjalnych negatywnych oddziaływań zapachowych inwestycji na zdrowie i warunki życia ludzi (NSA z dnia 15 października 2025 r.).

Pomoc finansowa przyznana na organizację wydarzeń mających na celu wsparcie lokalnej dostępności do szczepień przeciwko COVID-19 nie może być nienależnie pobrana, jeżeli sposób jej realizacji narusza określony przepisami cel wsparcia – Naczelny Sąd Administracyjny.

Rada gminy ma prawo do samodzielnego ustalania składu osobowego komisji zgodnie z art. 21 ust. 1 u.s.g., co potwierdza zasada autonomii decyzyjnej, a brak członkostwa w komisji nie narusza praw radnego z art. 24 ust. 1 u.s.g.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że uchwała Zarządu Powiatu uchylająca powierzenie stanowiska dyrektora osobie wyłonionej w drodze konkursu została wydana z naruszeniem prawa, w szczególności Prawa oświatowego, wobec czego podjęte rozstrzygnięcie o stwierdzeniu jej nieważności przez WSA było zasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że prokonstytucyjna wykładnia art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, eliminująca jego niekonstytucyjne zastosowanie, jest dopuszczalna. Zasada ekwiwalentu za niewykorzystany urlop powinna respektować okresowe normy prawa do wypoczynku.

Wpis całego budynku do rejestru zabytków, bez przeprowadzenia proporcjonalnej analizy wartości merytorycznej i dowodowej, narusza zasadę proporcjonalności i ochronę prawa własności. NSA uchylił decyzje organów niższej instancji, nakazując ponowną ocenę zasadności ochrony.

Czas trwania kontroli organu kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym w rozumieniu art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r., poz. 236 t.j.) nie może przekroczyć ilości wymienionych w tym przepisie kolejno następujących po sobie dni roboczych liczonych od daty wszczęcia kontroli do jej zakończenia.

Oddalenie skargi kasacyjnej. Brak wpływu działań objętych pozwoleniem wodnoprawnym na nieruchomości skarżących wyklucza ich status jako stron postępowania.

Skarżący może zaskarżyć uchwałę o miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego tylko w zakresie, w jakim narusza ona jego interes prawny lub ogranicza prawa własności. Władztwo planistyczne gminy obejmuje możliwość definiowania wskaźników zabudowy w zakresie nadziemnym.

Rozporządzenie Rady Ministrów rozstrzygające o czasowym zakazie prowadzenia działalności gospodarczej w postaci siłowni i centrów fitness zostało wydane z przekroczeniem ustawowego upoważnienia. Tak wydane rozporządzenie naruszało wolność działalności gospodarczej oraz istotę konstytucyjnych praw i wolności jednostki, co skutkowało umorzeniem postępowania o nałożenie kary administracyjnej.

Automaty do gier wykorzystywane przez T. Sp. z o.o. oferują rozgrywki zawierające element losowości, co kwalifikuje je jako urządzenia do gier hazardowych na podstawie ustawy, a brak koncesji lub zgłoszenia w tej działalności uzasadnia nałożenie kary administracyjnej.

Decyzja Wojewody Dolnośląskiego o ograniczeniu korzystania z nieruchomości w celu realizacji inwestycji elektroenergetycznej była zgodna z przepisami prawa, a skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na brak naruszeń proceduralnych i materialnych. Postępowanie wykazało prawidłowość formalną i prawno-materialną decyzji administracyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że osoby faktycznie sprawujące opiekę nad niepełnosprawnymi bliskimi są uprawnione do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 17 u.ś.r., niezależnie od obowiązku alimentacyjnego ciążącego na innych członkach rodziny, o ile spełniają przesłanki z ustawy.