Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną M.P., potwierdzając, że działalność skarżącego nosiła cechy prowadzenia transportu drogowego wymagającego spełnienia ustawowych wymogów dotyczących badań lekarskich i psychologicznych.

Nie można wykluczyć możliwości przyznania świadczenia na podstawie art. 15zzb ustawy o COVID-19, nawet jeśli wcześniejsze dofinansowanie przyznano na podstawie art. 15gg, o ile różnią się one okresem rozliczeniowym. Wadliwe działanie organu nie powinno negatywnie wpływać na sytuację prawną wnioskodawcy.

Na podstawie art. 60 ust. 1 rozporządzenia nr 2017/891, zawieszenie płatności dla organizacji producentów owoców i warzyw w przypadku prowadzonego dochodzenia dotyczącego zarzutów oszustwa jest uzasadnione jako środek zabezpieczający interesy finansowe Unii Europejskiej.

Sąd Najwyższy orzeka, iż wyrok łączny jest dotknięty naruszeniem powagi rzeczy osądzonej, gdy obejmuje wcześniejsze prawomocnie osądzone wyroki. Taki wyrok podlega uchyleniu z powodu braku nowych podstaw do łączenia skazań.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną W. J., podtrzymując decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego o nałożeniu na przedsiębiorcę kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportowych, uznając, że nie spełniono przesłanek wyłączających odpowiedzialność z art. 92c ust. 1 ustawy o transporcie drogowym.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził zgodność z prawem uchwały Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia dotyczącą negatywnego wyniku egzaminu radcowskiego skarżącej, uznając prawidłowość oceny zgodnej z normami ius cogens oraz odrzucając konieczność porównawczej analizy ocen.

Naruszenie zakazu przekształcania trwałych użytków zielonych przez rolnika wyklucza możliwość przyznania płatności ekologicznej i uzasadnia zastosowanie sankcji, niezależnie od omyłkowości tych działań. NSA potwierdza prawidłowość zastosowania przez ARiMR procedur sprawdzających i sankcji.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargi kasacyjne, uznając że nie stwierdzono naruszeń prawa procesowego istotnych dla rozstrzygnięcia, a niewystawienie formalnego postanowienia jedynie formalnie uniemożliwiało kontrolę sądową, ale nie wpłynęło na ostateczny wynik postępowania administracyjnego.