NS uchyla zaskarżony wyrok WSA z powodu błędnej oceny prawnej, co uniemożliwia weryfikację stanowiska sądu i wymaga ponownego rozpoznania sprawy z uwzględnieniem precyzyjnego określenia charakteru żądanych informacji oraz proceduralnych obowiązków spółki.

Sąd kasacyjny potwierdził zgodność z prawem działań Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w zakresie udostępnienia informacji publicznej, stwierdzając brak przesłanek dla uznania bezczynności organu w świetle obowiązujących przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Przekazanie decyzji administracyjnej zgodnie z treścią wyroku sądu jest wystarczającym działaniem wykonawczym, niezależnie od formalnej kwestii doręczenia, co umożliwia uznanie za spełniony obowiązek wywiązania się z wyroku sądu administracyjnego.

NSA stwierdził, że decyzja Ministra Rozwoju i Technologii w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia własności nieruchomości zajętej pod drogę publiczną była przedwczesna i naruszała prawo z uwagi na brak należytej oceny materiału dowodowego, w tym pominięcie istotnych danych z ewidencji gruntów.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał nieważność postępowania z powodu naruszenia prawa do obrony strony, wynikającego ze zmiany trybu postępowania bez powiadomienia stron, i uchylił wyrok WSA przekazując sprawę do ponownego rozpoznania.

Decyzja rektora o skreśleniu z listy studentów z uwagi na brak postępów w nauce jest prawidłowa, gdy odbywa się na podstawie regulaminu uczelni i przy zachowaniu kompetencji rektora oraz reżimu oceny wiedzy studenta.

Organ administracyjny obowiązany jest do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w zakresie statusu nieruchomości podlegającej przekształceniu, w szczególności w przypadku nieruchomości częściowo uznanych za drogi publiczne, celem ustalenia ich przynależności i zgodności z faktycznym stanem prawnym.

Niewykonanie prawomocnego wyroku przez organ administracji publicznej stanowi rażące naruszenie prawa i uzasadnia nałożenie grzywny na podstawie art. 154 p.p.s.a., gdy działania organu są sprzeczne z treścią wiążącego obowiązku sądowego.

Ekwiwalent za niewykorzystany urlop dla policjantów za okres sprzed 6 listopada 2018 r. powinien być obliczany na zasadach nowych, stosując współczynnik 1/21, zgodnie z wyrokiem TK z dnia 30 października 2018 r., ignorując niekonstytucyjny współczynnik 1/30.

Zasady ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, wprowadzone art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, muszą uwzględniać różne reżimy prawne przed i po 19 października 2001 r. Ekwiwalent sprzed 2001 r. nie może automatycznie podlegać zasadom wynikającym z wyroku TK z 2018 r.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, stwierdzając, iż zastosowanie niekonstytucyjnych przepisów przy ustalaniu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop stanowi naruszenie praw skarżącego, wymagające ponownego ustalenia wysokości w oparciu o obecnie obowiązujące przepisy i wyrok Trybunału Konstytucyjnego.