Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego ogłaszający Program Szczepień Ochronnych nie stanowi podstawy rekonstrukcji zakresu nakazów wynikających z obowiązku szczepień ochronnych, co powoduje jego niewymagalność bez odpowiednich przepisów prawa powszechnie obowiązującego.

Obowiązek szczepień ochronnych wynikający z ustawy nie może być egzekwowany na podstawie komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego, gdyż nie stanowi on aktu prawa powszechnie obowiązującego, co w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego oznacza brak wymagalności tego obowiązku.

Stwierdzenie nieważności aktów prawa miejscowego nie skutkuje automatyczną nieważnością wydanych na ich podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie decyzje mogą być jedynie wzruszone poprzez wznowienie postępowania administracyjnego (art. 147 § 2 p.p.s.a.).

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznie nieważnością wydanego na jego podstawie aktu administracyjnego; konieczne jest dokonanie szczegółowej analizy prawnej wpływu wadliwego aktu normatywnego na decyzje administracyjne. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznie nieważności decyzji lub postanowień wydanych na jego podstawie; wymaga to uruchomienia odpowiedniego trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć administracyjnych.

Obowiązek szczepień ochronnych określony w Programie Szczepień Ochronnych ogłaszanym przez Głównego Inspektora Sanitarnego nie może być egzekwowany w przypadku, gdy jego wymagalność oparta jest jedynie na komunikacie, a brak jest odpowiedniego rozporządzenia wykonawczego wydanego przez ministra właściwego do spraw zdrowia.

Pojęcie 'posiadanie' w rozumieniu przepisów o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich, to faktyczne władanie nieruchomością, które nie może być zastąpione jedynie czynnościami przygotowawczymi do objęcia nieruchomości w posiadanie. Przeprowadzenie takich czynności nie daje podstaw do przyznania płatności, gdy rzeczywiste posiadanie nastąpiło po wymaganej dacie.

Pojęcie "bezskutecznej egzekucji" w rozumieniu art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej to sytuacja, w której nie zachodzi możliwość zaspokojenia egzekwowanej wierzytelności z jakiejkolwiek części majątku podatnika. Bezskuteczność egzekucji oznacza, że w wyniku wszczęcia i przeprowadzenia przez organ egzekucji skierowanej do majątku podatnika nie doszło do przymusowego zaspokojenia roszczeń wierzyciela. Teza