NSA uznaje, że WSA w Warszawie naruszył procedury, nie rozpatrując należycie zarzutów co do oceny tajemnicy przedsiębiorstwa oraz wpływu decyzji na rynkową pozycję skarżącej. Uchyla wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że informacje zawarte w protokole kontroli nie obejmują wartości handlowej ani tajemnic przedsiębiorstwa, a zatem ich ujawnienie nie narusza konkurencyjnej pozycji rynkowej T. sp. z o.o.

NSA orzekł, iż skarga kasacyjna dotycząca odmowy wznowienia postępowania jest niezasadna, gdyż zarzuty nie skutkowały naruszeniem prawa procesowego ani materialnego, co uzasadniało oddalenie skargi.

Przepis art. 26 ustawy o odpadach z 2012 r. znajduje zastosowanie do zdarzeń sprzed jej wejścia w życie, a decyzje administracyjne umarzające postępowanie o usunięcie odpadów na tej podstawie podlegają uchyleniu w zakresie naruszenia wiążącej oceny prawnej sądów administracyjnych.

Oddalenie skargi kasacyjnej w sprawie przyznania wsparcia finansowego producentom rolno-ogrodniczym, uznając ustalenia współposiadania gospodarstwa rolnego przez małżonków za zgodne z prawem oraz nie naruszające przepisów postępowania administracyjnego i materialnego.

Skarga kasacyjna podnosiła niewłaściwą wykładnię prawa materialnego i proceduralnego, co miało prowadzić do niezasadnego zwrotu środków unijnych. Naczelny Sąd Administracyjny nie znalazł jednak podstaw do jej uwzględnienia, uznając decyzję o zwrocie środków za zgodną z prawem.

Nieuzupełnienie zgłoszenia przewozu w systemie SENT skutkuje nałożeniem kary pieniężnej na przewoźnika, z którego obowiązku zwolnienie nie uzasadniają błędy kontrahenta ani niezawinione omyłki, gdyż przewoźnik ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowość dokonywanych zgłoszeń.

Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że przewlekłe prowadzenie postępowania o udostępnienie dokumentacji medycznej bez reakcji organu na ponaglenia uprawnia do wniesienia skargi sądowej. Brak odpowiedzi po upływie przepisowego terminu stwierdza przewlekłość postępowania.

Adwokat wykonujący zawód zaufania publicznego realizuje funkcje publiczne, co uzasadnia uznanie jego zawodowych danych za informację publiczną. Bezczynność organu w udzielaniu takich informacji nie miała charakteru rażącego.