Naczelny Sąd Administracyjny uznał bezczynność Kuratora Oświaty w rozpatrywaniu wniosku z art. 31 k.p.a. za nieuzasadnioną, stwierdzając naruszenie zasady umożliwienia organizacji społecznej uczestnictwa w postępowaniu administracyjnym.

Czynności opiekuńcze nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym, świadczone stale i potrzebne do codziennej egzystencji, mogą uzasadniać rezygnację z zatrudnienia co kwalifikuje do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego.

W przypadku istnienia wewnętrznej sprzeczności wyroku, uniemożliwiającej jego wykonanie i wyczerpującej znamiona art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k., konieczne jest uchylenie orzeczenia w zakresie wprowadzającym niezgodność.