Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie prowadzi automatycznie do nieważności decyzji administracyjnej wydanej na jego podstawie. Należy ocenić możliwość wzruszenia decyzji w trybach przewidzianych w postępowaniach administracyjnych, uwzględniając zasady stabilności obrotu prawnego i ochrony praw nabytych. Teza od Redakcji

Członkowie zarządu spółki ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania spółki z tytułu zwrotu dofinansowania unijnego, jeśli egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna i nie wykazano przesłanek egzoneracyjnych, takich jak złożenie we właściwym czasie wniosku o upadłość, brak winy w niezłożeniu takiego wniosku lub wskazanie mienia umożliwiającego zaspokojenie zaległości.

Zakaz zabudowy gospodarczej wynikający z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego skutkuje niemożliwością legalizacji wzniesionego obiektu budowlanego, wobec czego organy nadzoru budowlanego mogą wydać nakaz jego rozbiórki, nawet jeśli formalne wymogi dotyczące uzyskania pozwolenia na budowę nie były pogwałcone.

Stwierdzenie nieważności uchwały lokalnej przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym unieważnieniem decyzji administracyjnych wydanych na jej podstawie, gdyż decyzje te były zgodne z prawem obowiązującym w dniu ich wydania i podlegają wzruszeniu, a nie unieważnieniu.

Bezczynność organu administracji w kontekście koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, wynikająca z niewłaściwego stosowania przepisów unijnych, może stanowić rażące naruszenie prawa, uzasadniające przyznanie sumy pieniężnej skarżącemu.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznej nieważności rozstrzygnięć indywidualnych opartych na tym akcie, ale umożliwia wzruszenie takich rozstrzygnięć w trybie administracyjnym zgodnie z zasadami wznowienia postępowania. Teza od Redakcji

Ocena projektu dofinansowania, która w trakcie procedury protestu wykracza poza zakres pierwotnych zarzutów i doprowadza do pogorszenia sytuacji wnioskującego, narusza zasady rzetelności i przejrzystości postępowania oraz może skutkować uchyleniem decyzji instytucji dokonującej oceny.

Świadczenia wykonywane przez wspólników spółki z o.o. w ramach działalności zarządczej, cechujące się charakterem ciągłym i stałym, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z ustawą o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych.