Kara ograniczenia wolności za popełnienie wykroczenia musi być zgodna z maksymalnym wymiarem określonym w art. 20 § 1 k.w., który wynosi jeden miesiąc; wymierzenie wyższej kary stanowi rażące naruszenie prawa materialnego.

Kary pozbawienia wolności i kary aresztu nie mogą być łączone w jedną karę łączną, gdyż są to kary innego rodzaju zgodnie z art. 85 § 1 k.k., co oznacza, że orzeczenie kary łącznej musi uwzględniać wyłącznie kary tego samego rodzaju, jeśli zachodzi ich zbieżność.

Unikanie odpowiedzialności za uniemożliwienie lub utrudnienie przeprowadzenia kontroli przez organ Inspekcji Ochrony Środowiska nie może być uzasadnione późniejszym dostarczeniem dokumentów, jeśli nie zostały spełnione inne przesłanki odstąpienia od kary pieniężnej wskazane w art. 189f k.p.a., a waga naruszenia nie była znikoma. Teza od Redakcji

Na obszarze pasa technicznego zabrania się działalności mogących zagrażać środowisku naturalnemu i innym użytkownikom, a decyzje administracyjne odmowy takiej działalności muszą być oparte na rzetelnych dowodach potwierdzających takie zagrożenie.

Wyrok sądu wydany z udziałem sędziego, który przeszedł w stan spoczynku, ulega uchyleniu z mocy prawa, gdyż osoba ta nie jest uprawniona do orzekania. Termin na wyrażenie woli dalszego zajmowania stanowiska sędziego po ukończeniu 65. roku życia jest nieprzywracalny, a niezłożenie takiego oświadczenia skutkuje przejściem sędziego w stan spoczynku.