Nie ma przeszkód, aby po upływie terminu, o którym mowa w art. 68 O.p. wydać decyzję obniżającą wysokość podatku ukształtowanego decyzją konstytutywną w postępowaniu zwyczajnym. Decyzja obniżająca nie kreuje nowego zobowiązania, lecz jedynie koryguje wysokość zobowiązania już istniejącego.

W przypadku uchylenia decyzji pierwszoinstancyjnej z uwagi na niezdobycie stosownego uzgodnienia z konserwatorem zabytków przez organ I instancji, organ odwoławczy ma obowiązek podjęcia działań w celu uzyskania wymaganego pozwolenia konserwatorskiego, a brak takich działań stanowi naruszenie przepisów K.p.a. i zasad proceduralnych postępowania administracyjnego.

Brak uzasadnienia uchwały Rady Gminy o charakterze uznaniowym, jak ta dotycząca zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, stanowi istotne naruszenie prawa, skutkujące stwierdzeniem jej nieważności.

NSA oddalił skargę kasacyjną na postanowienie o nałożeniu grzywny za niewykonanie obowiązku szczepień ochronnych, wskazując na brak uzasadnionych podstaw kasacyjnych oraz legalność obowiązków i działań administracyjnych w świetle prawa krajowego i międzynarodowego.

Wymagalność obowiązków szczepień ochronnych administracyjnie jest legalna, mimo niekonstytucyjnej formy ich ogłoszenia przez Głównego Inspektora Sanitarnego. Brak podstaw prawnych podważania legalności obowiązkowych szczepień pod względem materialnym.

Obowiązek szczepień ochronnych jest zgodny z prawem i nie stanowi naruszenia Konstytucji RP ani Konwencji o Ochronie Praw Człowieka. Oddalono skargę kasacyjną uznając zarzuty niewłaściwie przedstawione i bezzasadne formalnie.

Nałożenie grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązkowych szczepień ochronnych nie narusza przepisów prawa materialnego ani proceduralnego, a przepisy te są zgodne z Konstytucją RP.

Obowiązki szczepień ochronnych wynikające z normatywnych regulacji nie mogą zostać podważone co do ich materialnej legalności na podstawie rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego, jeżeli wyrok TK jedynie kwestionuje formę tych regulacji, a nie ich konstytucyjną podstawę.

W sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji podatkowej rażące naruszenie prawa materialnego zachodzi, gdy przesłanki z art. 258 § 1 pkt 1) O.p. są stosowane do decyzji od początku wadliwej, a nie stającej się później bezprzedmiotową.