Wydatki na budowę części administracyjnej budynku produkcyjno-administracyjnego w ramach nowej inwestycji mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, gdy są powiązane z procesami produkcyjnymi, mimo że nie zwiększają bezpośrednio zdolności produkcyjnych.

Decyzja Naczelnego Sądu Administracyjnego nie była prawidłowa w rozumieniu art. 134 § 1 p.p.s.a., co skutkowało uchyleniem wyroku WSA w całości i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania, aby ustalić właściwy termin naliczania oprocentowania od nadpłaty.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż bez prawidłowego doręczenia decyzji organu podatkowego nie można skutecznie prowadzić postępowania sądowoadministracyjnego, co skutkuje koniecznością odrzucenia skargi z powodu braku wejścia decyzji do obrotu prawnego.

Opóźnione przekształcenie użytkowania wieczystego na własność następuje, gdy nieruchomość zostaje zabudowana na cele mieszkaniowe po 1 stycznia 2019 r., niezależnie od jej wcześniejszego zagospodarowania.

Beneficjent środków unijnych wykonujący zadania niezgodne z przywróconym po pandemii zakresem projektu musi zwrócić środki, których wydatki nie są zgodne z pierwotnym przeznaczeniem ani racjonalnością administracyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając legalność decyzji administracyjnych w sprawach o nienależnie pobrane środki finansowe, nie stwierdzając występowania podstaw do nieważności tych aktów administracyjnych.

Rejestracja odbiornika RTV implikuje obowiązek uiszczania opłat abonamentowych, chyba że użytkownik wykaże okoliczności zwalniające go z tego obowiązku. Brak takiego dowodu przez użytkownika uniemożliwia skuteczne podniesienie zarzutów względem postępowania egzekucyjnego.

Odszkodowanie za wywłaszczenie nieruchomości określa się według wartości z dnia wydania decyzji, a operat szacunkowy można wykorzystywać jako dowód do końca jego 12-miesięcznej ważności, przy czym nie stwierdzono naruszeń proceduralnych w postępowaniu administracyjnym.

Zażalenie wniesione po terminie nie zostaje przywrócone z powodu domniemanego błędu pouczenia ustnego urzędnika, gdy pisemnie udzielone pouczenie w postanowieniu było zgodne z prawem.

SKO w Lublinie dopuściło się bezczynności oraz przewlekłości w prowadzeniu postępowania, które nie nosiły znamion rażącego naruszenia prawa, co uzasadniało częściowe uwzględnienie skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylając częściowo wyrok WSA w Gliwicach, stwierdza nieważność części uchwały Rady Miasta G., gdzie ograniczenie obniżek czynszu związano z wartością odtworzeniową lokali oraz okres jednokrotnej przyznawania obniżki czynszu, jako niezgodne z ustawą o ochronie praw lokatorów.