Zawiadomienie o bezskuteczności korekt deklaracji VAT, jako czynność materialno-techniczna, nie podlega zaskarżeniu w trybie zażalenia. Czynności materialno-techniczne, choć wpływają na sytuację podatników, nie są same w sobie rozstrzygnięciami administracyjnymi i stąd nie podlegają odrębnemu formalnemu trybowi zaskarżenia.

Decyzja o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, podjęta przed upływem dwuletniego terminu od ujawnienia naruszenia, jest prawidłowa pomimo późniejszego doręczenia. Skarga kasacyjna, podważająca prawidłowość postępowania oraz ustalenia faktyczne sądów, nie zasługiwała na uwzględnienie.

Art. 33 ustawy Prawo geologiczne i górnicze wyłącza stosowanie przepisów o udziale organizacji społecznych w postępowaniu koncesyjnym, jeśli zostało ono poprzedzone decyzją środowiskową wydaną w postępowaniu z udziałem społeczeństwa.

NSA orzekł, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody w stosowaniu art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu do stanów faktycznych sprzed 6 listopada 2018 r., co uprawnia wyrównanie ekwiwalentu zgodnie z nowymi przepisami.

Kandydat na prezesa zarządu banku nie jest stroną w postępowaniu administracyjnym przed Komisją Nadzoru Finansowego dotyczącym zgody na powołanie na to stanowisko, zgodnie z art. 11aa ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym.

Przepis art. 92a ust. 10 ustawy o transporcie drogowym wyklucza podwójną karalność administracyjną tylko wtedy, gdy to samo zachowanie wypełnia tożsame znamiona naruszeń określonych w obu załącznikach do ustawy. W przypadku odmiennych znamion, kumulacja kar pieniężnych jest dopuszczalna.

Art. 9 ust. 1 nowelizacyjnej ustawy nie stanowi przeszkody dla stosowania ekwiwalentu według przelicznika 1/21 zawartego w art. 115a ustawy Policji, nadanym nowelizacją od 1 października 2020 r., również retrospektywnie dla stanów faktycznych przed tą datą.

Uchylenie wyroku sądu odwoławczego w części dotyczącej braku wniosku o ściganie od uprawnionych pokrzywdzonych czyniło wyrok wadliwym, co wymagało ponownego rozpoznania wybranych zarzutów przez sąd odwoławczy. Pozostałe aspekty kasacji oddalono jako bezzasadne.

Sąd Najwyższy orzekł, iż w przypadku uiszczenia pełnej kwoty zaległych alimentów przez sprawcę w ciągu 30 dni od pierwszego przesłuchania (art. 209 § 4 k.k.), należy obligatoryjnie umorzyć postępowanie karne z art. 17 § 1 pkt 4 k.p.k.

Cofnięcie uprawnień diagnostycznych jest uzasadnione w przypadku stwierdzenia istotnych naruszeń przepisów dotyczących badań technicznych pojazdów, niezależnie od stopnia winy czy okoliczności zawinionego działania diagnosty, co umacnia zasadność decyzji administracyjnych opartych na art. 84 ust. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

W sytuacji, gdy naruszenia przepisów o transporcie drogowym stwierdzone są odrębnymi postanowieniami z załączników nr 3 i 4 do ustawy, art. 92a ust. 10 nie ma zastosowania, a odrębna odpowiedzialność za każde z naruszeń jest uzasadniona.