Zasada kontynuacji wynikająca z art. 93a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej powinna być rozumiana w sposób uniemożliwiający podwójne opodatkowanie zysków wypracowanych przez przekształcaną spółkę osobową, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na poziomie jej wspólników. Opodatkowane zyski spółki osobowej nie mogą być traktowane po jej przekształceniu w spółkę kapitałową jako

W ustalonym stanie faktycznym nałożenie na podmiot korzystający ze środowiska w rozumieniu art 3 pkt 20 lit. a, ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1973 ze zm.) administracyjnej kary pieniężnej może bezpośrednio naruszyć zasadę zaufania obywateli do państwa i stanowionego przezeń prawa (art. 2 Konstytucji RP). Dotyczy to w szczególności sytuacji, w

Wykorzystywanie nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Jeżeli nieruchomość jest wykorzystywana zarówno do działalności gospodarczej, jak i do działalności o charakterze społecznym lub edukacyjnym, nie przysługuje jej zwolnienie od podatku. Teza od Redakcji

Wykorzystywanie nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Jeżeli nieruchomość jest wykorzystywana zarówno do działalności gospodarczej, jak i do działalności o charakterze społecznym lub edukacyjnym, nie przysługuje jej zwolnienie od podatku. Teza od Redakcji

Organy administracyjne muszą zapewnić przekazanie pełnych i kompletnych akt sprawy do sądu administracyjnego, które stanowią całość materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu administracyjnym, w przeciwnym wypadku może dojść do uchylenia wyroku sądu I instancji z uwagi na niekompletność materiału służącego za podstawę rozstrzygnięcia sądu.

W ustalonym stanie faktycznym nałożenie na podmiot korzystający ze środowiska w rozumieniu art. 3 pkt 20 lit. a, ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1973 ze zm.) administracyjnej kary pieniężnej może bezpośrednio naruszyć zasadę zaufania obywateli do państwa i stanowionego przezeń prawa (art. 2 Konstytucji RP). Dotyczy to w szczególności sytuacji,

Instytucja wznowienia postępowania jest nadzwyczajnym środkiem umożliwiającym wzruszenie decyzji pomimo jej ostateczności i nie może służyć ponownemu załatwieniu sprawy w pełnym zakresie, jak w postępowaniu zwykłym. Jest to wyjątek od generalnej zasady trwałości decyzji ostatecznych. Z tego względu przepisy regulujące wznowienie należy interpretować ściśle, a zastosowanie do nich wykładni rozszerzającej

Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej w oparciu o przesłankę rażącego naruszenia prawa, zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., powinno mieć miejsce jedynie w okolicznościach bezspornych, a postępowanie nadzwyczajne nie jest zamiennikiem dla zwykłego trybu odwoławczego.