Brak przedstawienia racjonalnego wariantu alternatywnego w raporcie o oddziaływaniu inwestycji na środowisko może uzasadniać odmowę wydania pozytywnej decyzji środowiskowej, jednakże organy muszą w sposób wyczerpujący uzasadnić swoje stanowisko, uwzględniając wymogi wynikające z prawa administracyjnego procesowego, w tym zasadę pogłębiania zaufania obywateli do państwa.

Organ administracji publicznej może pozostawić bez rozpoznania wniosek o ustalenie warunków zabudowy, który jest dotknięty brakami formalnymi, jeśli strona nie usunie tych braków w wyznaczonym terminie, a organ ma również uznaniową możliwość zawieszenia postępowania na wniosek strony.

Warunek zastosowania zwolnienia określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn - "udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym" należy uznać za zrealizowany także w przypadku, gdy darczyńca przekazał środki pieniężne na wskazany

Katalog przesłanek określonych w art. 441 § 2 k.c., określających zakres roszczeń regresowych między współsprawcami szkody, nie jest zamknięty. Poza winą danej osoby oraz stopniem, w jakim przyczyniła się do powstania szkody, należy uwzględnić także inne okoliczności, w tym to, w czyim interesie nastąpiło wyrządzenie szkody lub kto i w jakim zakresie odniósł korzyści z faktu jej powstania. Okoliczności

Prawo dostępu do informacji publicznej przetworzonej przysługuje tylko w zakresie, w jakim istnieje szczególnie istotny interes publiczny, a brak wykazania takiego interesu uzasadnia odmowę ich udostępnienia.

Art. 20 ust. 4 ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich, wymagający posiadania tytułu prawnego do gruntu wchodzącego w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa jako warunku przyznania płatności, jest zgodny z prawem unijnym i nie narusza wspólnotowych zasad równego traktowania, konkurencji oraz proporcjonalności.

Nieprzedłożenie przez stronę w ustawowym terminie trzech lat wniosku o podjęcie zawieszonych postępowań administracyjnych skutkuje uznaniem żądania wszczęcia postępowania za wycofane zgodnie z art. 98 § 2 k.p.a., co czyni postępowanie bezprzedmiotowym i uprawnia organ do jego umorzenia.

Zakres oceny stanu faktycznego zawartego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza treść zadanego przez wnioskodawcę pytania. Organ interpretacyjny nie może ingerować w stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione przez wnioskodawcę ani dokonywać własnych ustaleń w tym zakresie. Jego zadanie ogranicza się do analizy wskazanych we wniosku okoliczności z punktu widzenia ich kwalifikacji

W postępowaniu administracyjnym przy ustalaniu wartości nieruchomości rolnej dla celów odszkodowawczych operat szacunkowy rzeczoznawcy majątkowego stanowi kluczowy dowód, a ewentualne zarzuty co do jego prawidłowości należy podnosić poprzez procedury przewidziane w ustawie o gospodarce nieruchomościami.

Niewykonalność decyzji w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a. wymaga istnienia przeszkód prawnych lub faktycznych uniemożliwiających jej wykonanie już w momencie wydania decyzji, przy uwzględnieniu aktualnej wiedzy technicznej; subiektywne trudności i nieprecyzyjność wskazań technicznych organu nie są wystarczające.

Dla wykazania przesłanki egzoneracyjnej uwalniającej członka zarządu od odpowiedzialności za zobowiązania spółki nie wystarczy subiektywne poczucie braku winy w niezgłoszeniu wniosku o upadłość. Brak takiej winy jest kategorią obiektywną i można się na nią powoływać jedynie w sytuacji, gdy członek zarządu nie miał żadnych możliwości prowadzenia spraw spółki, a brak tych możliwości wynikał z przyczyn

Interpretacja art. 68 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej wskazuje na konieczność ustalenia rzeczywistego przedmiotu opodatkowania, niezależnie od danych zawartych w deklaracji podatkowej.

Tworzenie sztucznych warunków dla uzyskania korzyści finansowych z systemów wsparcia bezpośredniego wbrew celom wspólnej polityki rolnej uzasadnia odmowę przyznania wszystkich płatności i stanowi naruszenie art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009.