Przyznanie zasiłku okresowego na podstawie ustawy o pomocy społecznej, mimo spełnienia przesłanek pozytywnych, jest uznaniowe i zależy od oceny możliwości pokonania trudności przy wykorzystaniu posiadanych zasobów, uwzględniając zasady sprawiedliwości społecznej oraz zasoby finansowe ośrodków pomocy społecznej.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje tylko w sytuacji, gdy istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy między rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.

Przesłanka rezygnacji z zatrudnienia lub niepodejmowania pracy dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wymaga, aby między opieką a brakiem pracy istniał bezpośredni związek przyczynowy, a także by opieka rzeczywiście uniemożliwiała podjęcie działalności zawodowej. Inne osoby zobowiązane do alimentacji nie mogą być podstawą do odmowy świadczenia, jeśli wnioskodawca faktycznie sprawuje opiekę.