W świetle art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej organ podatkowy nie ma obowiązku poszukiwania elementów stanu faktycznego, które nie mają bezpośredniego wpływu na materialnoprawny stan faktyczny konkretnej sprawy podatkowej. Działania dowodowe organów podatkowych są ograniczone do kwestii istotnych dla ustalenia lub zaprzeczenia warunkom hipotezy normy materialnoprawnej, mającej zastosowanie w danej sprawie

Rodzicielskie świadczenie uzupełniające powinno być przyznawane na podstawie dochodu faktycznie uzyskiwanego, zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym, bez stosowania analogii do innych przepisów dotyczących pomocy społecznej, ponieważ intencją ustawodawcy jest zapewnienie rekompensaty osobom rezygnującym z pracy zarobkowej ze względu na wychowywanie dzieci.

Odmowa zakwalifikowania do pomocy mieszkaniowej na podstawie braków w dokumentacji wymaga starannego zbadania sprawy, przy uwzględnieniu możliwości współpracy organu z wnioskodawcą oraz respektowania zasad wynikających z kodeksu postępowania administracyjnego nawet poza postępowaniem jurysdykcyjnym.

Wniosek o przyznanie rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego należy rozpatrywać indywidualnie, uwzględniając wszystkie okoliczności faktyczne dotyczące kształtwania stosunków wychowawczych, bez wymogu nieprzerwanego wykonywania obowiązków rodzicielskich od urodzenia dzieci, a organ administracyjny powinien szczegółowo uzasadnić swoją decyzję, uwzględniając empatię i doświadczenie życiowe.

Protokoły z obrad organów kolegialnych, podczas których podejmowane są decyzje dotyczące dysponowania majątkiem publicznym, stanowią informację publiczną i podlegają udostępnieniu na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej.