Wprowadzenie obszaru ograniczonego użytkowania, które uzasadnia ograniczenie korzystania z nieruchomości, zobowiązuje do wypłaty odszkodowania za zmniejszenie wartości nieruchomości oraz za planowane koszty zapewnienia jej odpowiedniej izolacyjności akustycznej, niezależnie od ich rzeczywistego poniesienia.

Przy obliczaniu opłaty stałej za pobór wód podziemnych należy kierować się parametrami określonymi w pozwoleniu wodnoprawnym, przeliczonymi na m³/s, bez obowiązku uwzględniania proporcji do dostępnych zasobów wód, zgodnie z nowelizacją art. 271 ust. 2 Prawa wodnego.

Przy ustalaniu opłaty stałej za pobór wód podziemnych właściwym jest uwzględnianie wyłącznie parametrów maksymalnych ilości wód określonych w pozwoleniu wodnoprawnym, bez konieczności uwzględniania stosunku tych ilości do dostępnych zasobów wód podziemnych.

Marnowaniem żywności w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności jest wycofywanie z etapu dystrybucji tylko żywności, która w momencie wycofywania spełnia wymogi prawa żywnościowego. Przepisy prawa nie mogą być interpretowane rozszerzająco w sposób nakładający dodatkowe obowiązki i sankcje administracyjne.

Opłata stała za pobór wód podziemnych do końca 2021 roku powinna być ustalana zgodnie z normą przejściową Prawa wodnego, uwzględniając określenie maksymalnego poboru i zasoby dostępne, co wynika z obowiązku implementacji Ramowej Dyrektywy Wodnej oraz krajowego Prawa wodnego.

Norma art. 561 pkt 1 Prawa wodnego, będąca przepisem przejściowym, stanowi podstawę ustalania wysokości opłat stałych za pobór wód podziemnych do końca 2021 roku, co jest spójne z zasadami określania jednostkowych stawek opłat za usługi wodne w rozporządzeniach wydanych na podstawie delegacji ustawowej z art. 277 ustawy Prawo wodne.

Przepisy przejściowe ustawy Prawo wodne, w tym art. 561 pkt 1, stanowią istotną podstawę do ustalania opłat stałych za pobór wód podziemnych w okresie przed wejściem w życie art. 274 pkt 1, co wymaga uwzględnienia zasad zrównoważonego gospodarowania zasobami wodnymi zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodną.

Opłaty stałe za pobór wód podziemnych za okres do 31 grudnia 2021 r. powinny być ustalane na podstawie art. 561 Prawa wodnego, pomimo że przepis art. 274 pkt 1 Prawa wodnego wszedł w życie dopiero 1 stycznia 2022 r., co jest zgodne z zasadą 'zanieczyszczający płaci' oraz implementacją Ramowej Dyrektywy Wodnej.

Prawidłowość decyzji organu odwoławczego uchylającej decyzję organu I instancji na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. zależy od stwierdzenia, że decyzja organu I instancji nie wyjaśnia w sposób wystarczający interesu publicznego, co uzasadnia zastosowanie procedury ponownego rozpoznania sprawy ze względu na przepisy dotyczące udostępniania informacji o środowisku.

Zwrot uiszczonych, jak i nadpłaconych rat odsetkowych, prowizji i innych opłat należnych z tytułu udzielonego finansowania hipotecznego oraz koszty wynikające z braku możliwości dochodzenia przez bank wartości wyrażonych w walucie obcej, które powstaną z uwagi na brak faktycznej realizacji obliczonych uprzednio i opodatkowanych podatkiem dochodowym niezrealizowanych różnic kursowych, składających się

Nałożenie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy SENT jest uzasadnione, jeżeli przewoźnik nie spełnia obowiązku przekazywania aktualnych danych geolokalizacyjnych. Klauzula interesu publicznego nie może być stosowana dowolnie i wymaga spełnienia określonych przesłanek ściśle związanych z celami ustawy.

Zwrot odsetek oraz innych opłat na rzecz klientów, stanowiące wydatki banku związane ze stwierdzeniem nieważności umowy kredytu hipotecznego indeksowanej do waluty innej niż polski złoty, jak również denominowanej do waluty innej niż polski złoty, a także wynikające z tego korekty dodatnich różnic kursowych, nie mogą w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowić kosztu

Ochrona przyrody uzasadnia ograniczenia w korzystaniu z prawa własności, pod warunkiem, że ograniczenia te są wprowadzane zgodnie z ustawami dotyczącymi ochrony środowiska i w formach przewidzianych tymi ustawami.

Zawiadomienie podatnika o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, dokonane na podstawie art. 70c Ordynacji podatkowej, jest skuteczne, jeżeli zostało prawidłowo skierowane do podatnika na dzień jego ekspedycji przez organ podatkowy. Późniejsze ustanowienie pełnomocnika nie wpływa na ważność tego zawiadomienia, a organ nie jest zobowiązany do ponownego doręczenia zawiadomienia