Kara umowna, której wysokość uzależniona jest od czynników nieznanych w chwili zawarcia umowy (w tym przypadku "aktualnej ceny" towaru w przyszłości), nie spełnia wymogu "określonej sumy" w rozumieniu art. 483 § 1 k.c. i jest nieważna. Podstawa wyliczenia kary umownej musi być znana stronom w momencie zawierania umowy, umożliwiając im obliczenie jej dokładnej wysokości bez konieczności późniejszego

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nieruchomości będące częścią Państwowego Funduszu Ziemi nie podlegają komunalizacji, zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy komunalizacyjnej, i oddalił skargę kasacyjną Gminy Jarocin.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego decydujące jest, czy wnioskodawca sprawuje stałą opiekę nad osobą niepełnosprawną, co wyklucza możliwość podjęcia pracy zarobkowej, niezależnie od momentu rezygnacji z pracy (art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych).

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że budowa stajni stanowiła samowolę budowlaną, a legalizacja obiektu była niemożliwa z powodu naruszenia norm techniczno-budowlanych. Rozstrzygnięcie nie naruszyło zasady lex retro non agit wobec samowolnie wzniesionych budynków.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego była zasadna, mimo błędów formalnych. Kara pieniężna nałożona za niezgodne z uchwałą krajobrazową urządzenie reklamowe była prawidłowa.

NSA uznaje prawidłowość decyzji administracyjnych i wyroków niższych instancji w sprawie dokonania interpretacji zapisów uchwały krajobrazowej dotyczącej wymogów reklamowych, podtrzymując nałożenie kary na spółkę za niezgodność urządzeń reklamowych z tymi zapisami.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając zgodność z prawem decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za umieszczenie niezgodnego z uchwałą krajobrazową urządzenia reklamowego; brak było podstaw do odstąpienia od kary.

Wobec stanu zagrożenia epidemicznego bieg terminów procesowych na podstawie ustawy COVID uległ zawieszeniu, co skutkuje uznaniem, że wniesienie odwołania przez Spółkę w dniu 3 kwietnia 2020 r. nie nastąpiło z uchybieniem terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje, że udostępnienie zanonimizowanych orzeczeń dyscyplinarnych funkcjonariuszy Służby Więziennej może być możliwe, jeśli nie narusza to ochrony danych osobowych, a zastosowanie art. 24b ust. 3 u.s.w. nie wyłącza tego obowiązku. Należy przeprowadzić dokładną analizę prawną w tym zakresie.

Uchylenie punktu III wyroku WSA z powodu niewystarczającego uzasadnienia stwierdzenia rażącej bezczynności organu. Przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w celu ponownej oceny przesłanki rażącego naruszenia prawa.

Skarga kasacyjna, która nie obejmuje rozstrzygnięcia w całości, a jedynie część uruchamiającą jednoczesne stwierdzenie braku rażącego naruszenia prawa, jest wadliwa, gdyż skutkuje niesamodzielnością pozostawionych w obrocie prawnym części orzeczenia.

Służba w Wydziale Służby Bezpieczeństwa, nawet krótka i bez pełnienia funkcji kierowniczych, może uzasadniać brak podstaw do traktowania jako "szczególnie uzasadniony przypadek" wyłączenia stosowania przepisów zaopatrzeniowych ustawy o emeryturach służb porządku publicznego.

Uzasadnienie wyroku administracyjnego musi być na tyle precyzyjne, aby umożliwiało kontrolę instancyjną; uchybienia w sporządzeniu uzasadnienia skutkują uchyleniem wyroku Sąd I instancji.

Zagospodarowanie przedmiotowych działek przed 22 września 2004 r., zgodne z przeznaczeniem wynikającym z planu zagospodarowania, wyklucza skuteczność ubiegania się o ich zwrot.

Ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w sytuacji uprawdopodobnienia przez podatnika niewspółmierności zaliczek wobec podatku należnego jest zasadne. Podatnik wykazał pracę na statku eksploatowanym przez japońskie przedsiębiorstwo, co przesądzało o braku podstaw do poboru wysokich zaliczek.