Sprostowanie oczywistej omyłki w treści decyzji podatkowej, na mocy art. 215 § 1 Ordynacji podatkowej, nie może prowadzić do istotnej zmiany merytorycznej rozstrzygnięcia, przekształcającej nadwyżkę podatku VAT w zobowiązanie podatkowe, gdyż takie działanie wykracza poza zakres korekty błędu oczywistego i wpływa na prawa i obowiązki podatnika w sposób zasadniczy.
Organ administracyjny, umarzając postępowanie z mocy prawa na podstawie art. 2 ust. 2 nowelizacji KPA z 2021 roku, jest zobowiązany do wydania decyzji administracyjnej, formalnie potwierdzającej to umorzenie, aby zapewnić kontrolę instancyjną oraz pewność prawa.
Utrata obywatelstwa polskiego może nastąpić z mocy prawa na podstawie art. 11 pkt 2 ustawy z 1920 r., gdy obywatel wstąpi do jakiejkolwiek formy służby wojskowej w państwie obcym, w tym sił rezerwy, bez zgody właściwego organu polskiego; ciężar dowodu w zakresie wykazania braku służby spoczywa na wnioskodawcy.
W kontekście zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych, organ podatkowy działając z urzędu zalicza nadpłatę na poczet zaległości podatkowych z mocy prawa i niezależnie od uznania organu podatkowego lub dyspozycji podatnika, przy czym przed zwrotem nadpłaty organ podatkowy powinien zweryfikować stan zaległych i bieżących zobowiązań, a w przypadku ich istnienia, zaliczyć zwrot na poczet tych
W świetle przepisów Ordynacji podatkowej, zaliczenie nadpłaty podatku na poczet zaległości podatkowych następuje z mocy prawa i nie zależy ani od uznania organu podatkowego, ani od dyspozycji podatnika, a postanowienie w tej sprawie ma charakter formalny i potwierdza wykonanie czynności rachunkowo-technicznej.
Skarga na przewlekłość postępowania jest zasadna i podlega uwzględnieniu, jeżeli organ administracyjny nie załatwia sprawy w określonym terminie prawnie lub wyznaczonym przez SKO, a podejmowane przez niego czynności w celu wyjaśnienia wątpliwości są zbędne i nieefektywne, co skutkuje rażącym naruszeniem prawa.
Naruszenie stosunków wodnych na gruncie, wynikające z działań właściciela, może być przedmiotem decyzji administracyjnych nakazujących ich przywrócenie, a decyzje takie podlegają kontroli sądowej w granicach wcześniejszych, prawomocnych orzeczeń, które wiążą zarówno sądy, jak i organy administracyjne w sprawie.