Przesłanką dokonania zabezpieczenia, o którym mowa w art. 33 § 1 Ordynacji podatkowej, jest uzasadniona obawa, że zobowiązanie nie zostanie wykonane. Podstawowym celem takiego zabezpieczenia jest ochrona przyszłych interesów wierzyciela publicznoprawnego oraz umożliwienie późniejszego skutecznego wyegzekwowania zobowiązań podatkowych.

Zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z systemami wsparcia rodzin, właściwość organu odwoławczego w sprawach świadczeń rodzinnych, ograniczona jest do spraw z wniosków o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych, złożonych przed 1 stycznia 2019 r.

Właściwość organu do rozpatrzenia odwołania w sprawie świadczeń rodzinnych jest determinowana przez moment złożenia wniosku oraz rodzaj postępowania, przy czym dla wniosków złożonych po 1 stycznia 2019 r. i w sprawach dotyczących nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych właściwym organem jest Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, a nie samorządowe kolegium odwoławcze.