Orzekanie o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej jest niewłaściwe do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej wysokości zobowiązania podatkowego. Wszczęcie postępowania w tym przedmiocie jest obwarowane warunkiem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, przez co regulacje te uwzględniają subsydiarny i następczy charakter odpowiedzialności osoby trzeciej

Ocena przesłanek egzoneracyjnych z art. 116 § 1 o.p. w zw. z art. 11 ust. 1 p.u.n., powinna nastąpić z uwzględnieniem kwoty zobowiązania podatkowego określonego w decyzji, a nie deklaracji podatkowej, nawet jeżeli decyzja ta została wydana w okresie, kiedy członek zarządu nie pełnił już funkcji.

Organy podatkowe nie posiadają prawa do arbitralnej modyfikacji stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę w ramach wniosku o interpretację indywidualną. Obejmuje to zakaz kwestionowania prawdziwości zgłaszanych okoliczności bez wykazania podstaw prawnych lub faktycznych do takiej modyfikacji.

W kontekście umów kredytu złotowego waloryzowanego kursem waluty obcej, klauzule określające mechanizm waloryzacji, które nie są jednoznaczne i nie poddają się obiektywnej weryfikacji, wypełniają przesłankę abuzywności postanowień określających główne świadczenia stron. Stwierdzenie abuzywności takich klauzul waloryzacyjnych uniemożliwia utrzymanie umowy w mocy bez wprowadzenia nowych instrumentów,

Skuteczne doręczenie decyzji administracyjnej następuje, gdy organ podatkowy przekazuje pismo dorosłemu domownikowi adresata, który zobowiązuje się je przekazać, a brak zarzutów naruszenia procedury dostarczenia lub wiarygodnych dowodów przeciwnych nie pozwala na podważenie prawidłowości doręczenia w procesie sądowym.

Były członek zarządu spółki może być pociągnięty do solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie wykaże, że we właściwym czasie zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości tej spółki lub że niezgłoszenie wniosku nastąpiło bez jego winy. Odpowiedzialność ta jest uzależniona od oceny działania lub zaniechania członka zarządu w kontekście okoliczności prowadzących do niewypłacalności

Ustanowienie przez ustawodawcę art. 12 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy o kierujących pojazdami, rozszerzające zakaz prowadzenia pojazdów orzekany przez sąd powszechny, stanowi ingerencję w prawomocne orzeczenie sądu, naruszając tym samym zasadę państwa prawnego. Takie rozszerzenie zakazu prowadzenia pojazdów różnych kategorii, niezależnie od treści orzeczenia sądu powszechnego, prowadzi do zaostrzenia sankcji

W sprawach nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi należy rozważyć możliwość zastosowania instytucji odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej przewidzianej w art. 189f § 1 pkt 1 w związku z art. 189a § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, jeżeli planowana inwestycja celu publicznego koliduje z prywatnym zamierzeniem wykorzystania tego pasa, a decyzja o odmowie wydania zezwolenia musi być poprzedzona prawidłowym wyjaśnieniem stanu faktycznego sytuacji oraz oceną, czy interes społeczny przeważa nad interesem jednostki.

Podatnika, któremu nie wykazano nierzetelności kupieckiej w jego funkcjonowaniu nie można pozbawić prawa do odliczenia podatku, a realizowana przez niego dostawa takiego towaru, skoro z jego punktu widzenia ma wymiar gospodarczy, a nie kolejnego etapu oszustwa podatkowego, nie może być w obrocie krajowym poddana regulacji art. 86 ust. 1 u.p.t.u., poprzez odmowę prawa do odliczenia podatku w stosunku

Żądanie przez organ podatkowy dokonania przez podatnika klasyfikacji statystycznej czynności w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług nie jest uprawnione, jeśli interpretowany przepis prawa podatkowego nie wymaga tego dla wydania interpretacji indywidualnej, a przedstawiony przez podatnika stan faktyczny jest wyczerpujący i pozwala na ocenę prawnopodatkową zdarzenia.

W trybie żądania uzupełnienia braków formalnych pisma, jakim jest wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, organ podatkowy może żądać jedynie uzupełnienia wniosku o takie elementy, bez których nie jest możliwa ocena, czy stanowisko przedstawione we wniosku i ocena prawna są prawidłowe czy też błędne. Jeżeli przepis prawa materialnego nie zawiera odwołania do klasyfikacji danej usługi do grupowania