Zmiana warunków pracy wynikających ze zmienionego regulaminu wynagradzania nie może stać się treścią indywidualnego stosunku pracy pracownika bez jasnego wyrażenia zgody na taką zmianę poprzez indywidualne wypowiedzenie zmieniające lub zawarcie niebudzącego wątpliwości porozumienia zmieniającego, które musi zostać ujawnione i wykazane w sposób co najmniej dostateczny, a nie może być domniemane per

Z art. 395 k.c. wynika jedynie, że odstępne powinno stanowić „oznaczoną sumę pieniężną”. Dopuszczalne jest przyjęcie przez strony kilku kwot odstępnego dla odstąpienia od umowy w kilku określonych terminach.

Kancelaria Sejmu pozostawała w bezczynności, nie udostępniając list poparcia dla kandydatów do Krajowej Rady Sądownictwa po uprawomocnieniu się wyroku, który takie udostępnienie nakazywał. Nie stanowiło to jednak rażącego naruszenia prawa.

W ramach oceny dowodu z opinii biegłego trzeba również uwzględnić stanowisko strony, która ma prawo zgłosić zarzuty do sporządzonej opinii. Może ona podnosić jej błędy i tym samym doprowadzić organ podatkowy do dokonania negatywnej weryfikacji tego dowodu, skutkującej odmową uznania go za wiarygodny. Stanowisko swoje strona może wyrazić samodzielnie poprzez wytknięcie konkretnych błędów, bądź też może

1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, który stwierdza podleganie ubezpieczeniu społecznemu, może - bez względu na nazwę umowy i jej postanowienia, którym strony zamierzały się poddać - ustalić rzeczywisty charakter stosunku prawnego łączącego strony i istniejący tytuł ubezpieczenia oraz wydać w tym zakresie decyzję na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy systemowej. 2. Złożenie oświadczenia woli

Pracodawca, rozwiązując umowę o pracę z pracownikiem na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., jest obowiązany podać w oświadczeniu doręczanym pracownikowi przyczynę (przyczyny) swojej decyzji (art. 30 § 4 k.p.). Istotne jest również to, że wskazanie przyczyny (przyczyn) rozwiązania (wypowiedzenia) umowy przesądza o tym, że spór przed sądem pracy może się toczyć tylko w jej (ich) granicach. Inaczej rzecz

O przesłance "braku winy", o której mowa w art. 116 § 1 pkt 1 lit. b) O.p., w sytuacji niezłożenia wniosku o ogłoszenie upadłości można mówić jedynie wtedy, gdy członek zarządu spółki, przy zachowaniu wszelkiej należytej staranności podczas prowadzenia jej spraw, wniosku takiego nie złożył z przyczyn od niego niezależnych. Dla wykazania tej przesłanki egzoneracyjnej nie wystarczy subiektywne poczucie