Ponowne wszczęcie postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty podatku od towarów i usług jest niedopuszczalne, gdy w tej samej sprawie wydana została już ostateczna decyzja administracyjna i nie doszło do zmiany stanu faktycznego.

W sytuacji zarzutu naruszenia przepisów postępowania przez sąd pierwszej instancji w skardze kasacyjnej, niezbędne jest wykazanie istnienia związku przyczynowego pomiędzy uchybieniem procesowym a rozstrzygnięciem sprawy oraz uprawdopodobnienie, że gdyby do naruszenia nie doszło, mogłoby to wpłynąć na odmienne rozstrzygnięcie sprawy przez sąd.

Gdy standardowe metody określania proporcji odliczenia podatku naliczonego nie odpowiadają specyfice działalności gospodarczej podatnika, możliwe jest stosowanie przez podatnika indywidualnie dostosowanego sposobu obliczania tej proporcji, co lepiej odzwierciedla faktyczne wykorzystanie towarów i usług w ramach działalności opodatkowanej.

Do przerwania biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego dochodzi w chwili zastosowania środka egzekucyjnego w postępowaniu zabezpieczającym, o którym podatnik zostaje zawiadomiony, natomiast obowiązek przechowywania oraz odtwarzania dokumentów księgowych w celu skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego ciąży na podatniku.

W procesie miarkowania kary umownej konieczne jest wyraźne sformułowanie przez dłużnika żądania miarkowania, ponieważ tylko wtedy sąd uzyskuje kompetencję do ingerencji w treść zobowiązania oraz ma możliwość zbadania spełnienia przesłanek określonych w art. 484 § 2 k.c. w celu ukształtowania wysokości należnej kary umownej w sumie niższej niż określona przez strony. Zgłoszenie żądania miarkowania kary