W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, konkretyzacja pojęcia ładu przestrzennego wyraża się w wymaganiach określonych w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., które mają na celu zachowanie/ochronę istniejącej na danym terenie zabudowy poprzez wymóg kontynuacji parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy.

Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. może być stwierdzone tylko wtedy, gdy jest oczywiste, że treść decyzji jest w sprzeczności z treścią przepisu prawa stanowiącego jej podstawę prawną i powoduje niemożliwe do zaakceptowania skutki gospodarcze lub społeczne. Odmienność wykładni przepisów prawa nie jest wystarczającą podstawą do żądania stwierdzenia nieważności decyzji.

Zgodnie art. 105b ust. 8 u.p.t.u. zwrotu kaucji gwarancyjnej nie dokonuje m.in. się w przypadku, gdy dochodzi do wszczęcia, zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej postępowania podatkowego w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna lub kontroli celno-skarbowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna do upływu terminu 3 miesięcy od dnia zakończenia tej kontroli,