W postępowaniu, którego przedmiotem jest ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, nie ma obowiązku przeprowadzenia pełnego postępowania dowodowego. Uprawdopodobnienie, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie, spoczywa na stronie inicjującej to postępowanie.

Organ podatkowy ma prawo odmówić podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli obiektywne przesłanki wskazują, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, że transakcja, której dotyczyło odliczenie, wiązała się z przestępstwem lub nadużyciem.

Obciążanie jednostki odpowiedzialnością za śmierć innych osób, wynikającą z chęci realizacji własnych interesów, jest wyjątkowo poważnym zarzutem, który nie może być usprawiedliwiony żadnym sporem politycznym.

W przypadku ustalania odpowiedzialności za szkodę, należy wziąć pod uwagę zarówno okoliczności zdarzenia, jak i stopień winy poszkodowanego oraz sprawcy, aby dokonać odpowiedniego zmniejszenia obowiązku naprawienia szkody. Sąd winien uwzględnić młody wiek poszkodowanego oraz nieodwracalność skutków zdarzenia przy ustalaniu stopnia winy i odpowiedzialności za szkodę.

Wniosek o odroczenie rozprawy jest uzasadniony, jeżeli przeszkoda, o jakiej mowa w art. 214 § 1 k.p.c., dotyczy także strony reprezentowanej przez pełnomocnika. Niezależnie bowiem od tego, czy strona korzysta w postępowaniu z pomocy pełnomocnika, ma prawo osobiście wziąć udział w rozprawie.

1. Ustanowiony w art. 108a § 4 Prawa spółdzielczego termin sześciu tygodni od dnia odbycia walnego zgromadzenia, zakreślony przez ustawodawcę do wytoczenia powództwa o wydanie orzeczenia zastępującego uchwałę organu spółdzielni o podziale, należy zakwalifikować jako termin zawity prawa materialnego, który ma na celu ograniczenie w czasie realizacji postanowień prawa spółdzielczego oraz uniemożliwienie