1. W sytuacji, gdy podatnicy osiągają stałe przychody i dochody z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, z tytułu renty rolniczej oraz z tytułu płatności rolnych, stanowiące wielokrotność kwoty zaległości podatkowej, której domagają się umorzenia, to brak jest podstaw do zastosowania art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Tym bardziej w sytuacji, gdy podatnicy posiadający inne zaległości podatkowe

Użyte art. 378 § 1 k.p.c. sformułowanie, że sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę "w granicach apelacji", oznacza, między innymi, iż sąd ten rozpoznaje sprawę merytorycznie w granicach zaskarżenia, dokonuje własnych ustaleń faktycznych, prowadząc lub ponawiając dowody albo poprzestając na materiale zebranym w pierwszej instancji, ustala podstawę prawną orzeczenia niezależnie od zarzutów podniesionych

Krąg podmiotów mogących być uczestnikami postępowania wyznacza nie wola podmiotu inicjującego postępowanie, tylko obiektywne kryteria bądź wprost przepis ustawy (zasada uczestnictwa), a na sądzie w zakresie zapewnienia ich udziału w sprawie ciążą określone obowiązki.

Z art. 926 § 1 k.p.c. wynika jednoznacznie, że ani komornik, ani sąd nie mogą zarządzić połączenia postępowań egzekucyjnych z kilku części tej samej nieruchomości bez wniosku strony. Nie ulega zatem wątpliwości, że w razie niezgłoszenia takiego wniosku postępowania te mogą toczyć się samodzielnie.

W kolejnym postępowaniu, w którym pojawia się ta sama kwestia, nie może być ona już ponownie badana. Związanie orzeczeniem oznacza zatem zakaz dokonywania ustaleń sprzecznych z uprzednio osądzoną kwestią, a nawet niedopuszczalność prowadzenia w tym zakresie postępowania dowodowego.

Izba Dyscyplinarna SN nie jest sądem w rozumieniu prawa UE, a więc nie jest również sądem krajowym.

W przypadku gdy zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 136 ust. 3 u.g.n., roszczenie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości przysługuje wyłącznie przeciwko Skarbowi Państwa lub jednostce samorządu terytorialnego.