Do komornika sądowego, którego status wynika z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2015 r., poz. 790 ze zm.) ma zastosowanie art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2, a nie ma zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.).

Obiekt budowlany, mieszczący się w definicji budynku zawartej w art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., pozostaje budynkiem w rozumieniu przepisów tej ustawy nawet wówczas, gdy ze względów technicznych, prawnych, czy faktycznych, nie jest i nie może być wykorzystywany, w tym zgodnie z jego przeznaczeniem. Brak okien, schodów wewnętrznych czy części dachu lub ogólna dewastacja budynku, pozbawienie znajdujących

Ustawodawca wiąże obowiązek płatnika z dokonaną przez niego wypłatą należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p., a nie z faktem ponoszenia ekonomicznego ciężaru. Pod pojęciem "wypłaty" dla potrzeb określenia obowiązku płatnika podatku u źródła należy rozumieć faktyczne przekazanie środków pieniężnych należnych za wykonanie usługi, czy nabyte towary podmiotowi osiągającemu przychody

Celem art. 61 ust. 4 u.p.z.p. jest - w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - umożliwienie rolnikom posiadającym relatywnie duże gospodarstwa rolne, wydzielenie obszaru przeznaczonego na siedlisko, tj. miejsce zamieszkania oraz bazę i zaplecze gospodarstwa. W sytuacji, gdyby przepisu tego nie było, posadowienie zabudowań mieszkalnych i gospodarczych w obszarach rolnych,

Jedyny wspólnik spółki i jedyny członek jej zarządu nie może zasłaniać się niewiedzą w kwestiach finansowych spółki. Kwestię winy w tym przypadku należy oceniać szeroko, a nie tylko jako umyślność. Wina w ujęciu art. 116 § 1 pkt 1 lit. b O.p., to zarówno wina umyślna i związana z nią świadomość istnienia wymagalnych zobowiązań podatkowych, jak i wina nieumyślna w postaci lekkomyślności lub niedbalstwa

Przepis art. 46 ust. 2 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych nie oznacza, że lokalizacja inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej jest dopuszczalna w każdym wybranym przez inwestora miejscu, bez względu na treść planu, gdyż ustawodawca wprost nakazuje także respektowanie wprowadzanych w planie zakazów lub ograniczeń.

Dokonując wykładni art. 10 ust. 4 pkt 7 ustawy o broni i amunicji, należy odczytywać go łącznie z art. 10 ust. 4 pkt 2 lit. c i e, art. 29 ust. 2 w zw. art. 10 ust. 5 pkt 1 ustawy o broni i amunicji, a to prowadzi do wniosku, iż pistolet maszynowy o kalibrze od 6 mm do 12 mm i karabinek samoczynny o kalibrze od 5,45 mm do 7,62 mm, jako broń palna samoczynna, zdolna do rażenia celów na odległość zaliczana

Przedsiębiorstwo państwowe, które nabyło z mocy prawa, na podstawie nowelizacji z dnia 20 grudnia 1990 r. ustawy o przedsiębiorstwach państwowych, własność urządzeń przesyłowych posadowionych na nieruchomości Skarbu Państwa, może być uznane za posiadacza w dobrej wierze służebności o treści odpowiadającej służebności przesyłu.

Użyty w art. 15 ust. 1j pkt 3 u.p.d.o.p zwrot "faktycznie poniesionych (...) wydatków" należy interpretować ściśle. Sformułowanie to oznacza, że wydatek został już dokonany.

1. Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające wniosek strony o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nie podlega zaskarżeniu w drodze zażalenia do Sądu Najwyższego na podstawie art. 3941 § 2 k.p.c. (w brzmieniu obowiązującym przed 7 listopada 2019 r.). W ramach zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej (art. 3941 § 1 k.p.c.) z powodu przekroczenia terminu do jej

W postępowaniu wieczystoksięgowym sąd bada ważność i skuteczność materialnoprawną czynności prawnej stanowiącej podstawę wpisu w związku z obowiązkiem przeciwdziałania dokonywaniu wpisów niezgodnych z rzeczywistym stanem prawnym, wynikającym ze zdarzeń lub czynności prawnych, które nie budzą wątpliwości; sąd nie jest bowiem wyłącznie "organem rejestrowym". Art. 6288 § 2 k.p.c. nie wyłącza możliwości

O zaliczeniu okresu pracy ubezpieczonego przed dniem 1 stycznia 1999 r. do pracy w szczególnych warunkach powinien decydować rodzaj wykonywanej pracy (w szczególności rodzaj czynności i warunki ich wykonywania), a nie nazwa zajmowanego przez niego stanowiska. W tym celu konieczne może okazać się badanie zakresu obowiązków faktycznie wykonywanych przez ubezpieczonego, niezależnie od nazwy stanowisk

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Pracą w szczególnych warunkach jest tylko praca w pełnym wymiarze czasu pracy

Jeżeli wystąpiły obiektywne, niezależne od organów podatkowych okoliczności, które były podstawą uchylenia decyzji wymiarowej, to nie można uznać, że w takim przypadku organ podatkowy przyczynił się do uchylenia takiej decyzji i w konsekwencji do powstania nadpłaty. Przesłanką taką nie może być upływ terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, gdyż okoliczność ta wynika z przepisów prawa podatkowego