Wykładnia językowa art. 259 § 1a O.p. prowadzi do wniosku, że użyte w tym przepisie pojęcie: "wszystkich niezapłaconych rat" obejmuje zarówno raty, których termin płatności bezskutecznie upłynął, jak i te raty, których termin płatności wyznaczony decyzją jeszcze nie nadszedł. W każdym przypadku jest to bowiem rata niezapłacona.

Użyte w ust. 4 art. 53 ustawy emerytalnej sformułowanie "nabycie uprawnień do świadczenia" nie oznacza nabycia prawa in abstracto, ale jego potwierdzenie deklaratoryjną decyzją organu rentowego ustalającą prawo do emerytury i jej wysokość.

Twierdzenie o występowaniu istotnego zagadnienia prawnego jest uzasadnione tylko wtedy, kiedy po pierwsze - przedstawiony problem prawny nie został jeszcze rozstrzygnięty przez Sąd Najwyższy lub kiedy istnieją rozbieżne poglądy w tym zakresie, wynikające z odmiennej wykładni przepisów konstruujących to zagadnienie oraz po drugie - jego wyjaśnienie ma znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy w ustalonym

Wykładni art. 14 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w brzmieniu zmienionym i uaktualnionym rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., zmienionym