Obowiązkiem organu jest ustalenie czy wartość zadeklarowana jest wartością prawdziwą w państwie sprzedaży. Dopiero, taka analiza umożliwia ustalenie kwoty jaką obowiązany jest zapłacić podatnik za samochód osobowy i ewentualne zakwestionowanie wskazanej wartości pojazdu.
Przede wszystkim podnieść należy, że ocena okoliczności sprawy powinna być dokonana w świetle całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, każdego dowodu oddzielnie i łącznie z pozostałymi, w tym przede wszystkim spójność i logiczność dowodów. Tylko wówczas można mieć pewność, iż okoliczności faktyczne zostaną ocenione we właściwy sposób.
Instytucja domniemania prawnego konstruowana jest w oparciu o przepisy prawa materialnego, a jej istota wyraża się tym, że dowód określonego w normie prawnej faktu zastępuje dowód faktu, z którego dana osoba wywodzi skutki prawne albo bezpośrednio dowód istnienia określonego prawa, stosunku prawnego lub jego istotnego elementu.
Za rzetelne uważane są księgi, jeżeli zawierają wszystkie fakty będące przedmiotem wpisów do ksiąg, i to w całości zgodnie z prawdą. Nieodzwierciedlanie przez księgę podatkową stanu rzeczywistego może sprowadzać się do braku zapisów zdarzeń, które miały w rzeczywistości miejsce, oraz do ujęcia zdarzeń fikcyjnych, np. na podstawie tzw. pustych faktur. Może również polegać na ewidencjonowaniu kwot w
Norma wynikająca z art. 15 ust. 2 u.p.d.o.p. ma ściśle wyznaczony zakres zastosowania odnoszący się do wyliczania stosunku (proporcji) kosztów, których nie można przyporządkować ani do źródeł, z których przychód podlega opodatkowaniu, ani do źródeł przychodów, które w ogóle nie podlegają ustawi o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tymczasem w przypadku podatnika ubiegające się o interpretacje prawa
Spłata wierzytelności otrzymanych w ramach likwidacji spółki jawnej nie stanowi dla wspólnika zlikwidowanej spółki przychodu z uwagi na wyłączenia zawarte w art. 14. ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.f.
Spłata wierzytelności otrzymanych w ramach likwidacji spółki jawnej nie stanowi dla wspólnika zlikwidowanej spółki przychodu z uwagi na wyłączenia zawarte w art. 14. ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.f.
Utrwalonym w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego jest pogląd, że w sprawach komunalizacyjnych status stron postępowania przysługuje Skarbowi Państwa i właściwej gminie. Inny podmiot ma status strony, gdy wykaże swoje prawo własności do gruntu.
Ocena zasadności zarzutu naruszenia prawa materialnego, poprzez jego błędne zastosowanie, może być dokonana wyłącznie na podstawie konkretnego ustalonego w sprawie stanu faktycznego, błędne zastosowanie przepisu prawa materialnego pozostaje w związku z ustaleniami tego stanu faktycznego. W konsekwencji oznacza to, że brak jest możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania
Zgodnie z utrwalonym już orzecznictwem, gdy w skardze kasacyjnej zarzuca się zarówno naruszenie prawa materialnego, jak i naruszenie przepisów postępowania, w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlegają zarzuty naruszenia przepisów postępowania.
Obowiązek wydania wyroku na podstawie akt sprawy oznacza jedynie zakaz wyjścia poza materiał znajdujący się w aktach sprawy. Natomiast formułując zarzut naruszenia art. 133 § 1 p.p.s.a. nie można skutecznie kwestionować dokonanej przez sąd, oceny zaskarżonego aktu oraz innych dokumentów, o ile dokumenty te znajdują się w materiale zgromadzonym w aktach sprawy, mimo tego iż ocena ta nie jest zgodna
Obowiązek wydania wyroku na podstawie akt sprawy oznacza jedynie zakaz wyjścia poza materiał znajdujący się w aktach sprawy.
Art. 162 § 1 O.p. jest przepisem prawa formalnego, a nie prawa materialnego. Przywrócenie terminu jest instytucją procesową mającą na celu ochronę jednostki przed negatywnymi skutkami uchybienia terminu dla podjęcia czynności procesowej przez stronę lub uczestników postępowania. Instytucja ta ma zastosowanie wyłącznie do terminów procesowych, co wyraźnie wynika z art. 162 § 4 O.p.