Przyjmuje się, że kryterium interesu prawnego musi dotyczyć interesu prawnego jednostki, który musi być własny, indywidualny i oparty o konkretny przepis prawa powszechnie obowiązującego.
Naczelny Sąd Administracyjny stanął na stanowisku, że w prawie administracyjnym obowiązuje zharmonizowana z Konstytucją PRL zasada ogólna, w myśl której wszelkie ograniczenia obywateli w zachowaniach zgodnych z ich wolą mogą wynikać wyłącznie z przepisów prawa. Organ administracji zatem, wydając decyzję, nie może ani nałożyć na obywatela obowiązku, ani odmówić mu przyznania uprawnienia, jeżeli nie
W myśl art. 174 p.p.s.a. skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny jest związany podstawami skargi kasacyjnej, co wymaga prawidłowego ich określenia w samej skardze.
Skoro w art. 59 § 1 pkt 3 u.p.e.a. jest mowa tylko o treści obowiązku podlegającego egzekucji, to wobec tego, błędy w tytule wykonawczym, dotyczące podstawy prawnej tego obowiązku, nie są objęte przesłanką umorzenia postępowania egzekucyjnego.
Jak przyjmuje judykatura, "nie ma możliwości skutecznego powołania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa materialnego w sytuacji, gdy nie zakwestionowano równocześnie ustaleń faktycznych, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie. Jest to konsekwencją faktu, że błędne zastosowanie (bądź niezastosowanie) przepisów materialnoprawnych zasadniczo każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami
Dla zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego konieczna jest świadomość podatnika, że nastąpiło zdarzenie, które w ten właśnie sposób wpływa na bieg terminu obciążającego go zobowiązania. Nie jest konieczne, by przed upływem terminu przedawnienia podatnikowi ogłoszono postanowienie o przedstawieniu zarzutów, tj. by postępowanie karne/karnoskarbowe przekształciło się w fazę in
Bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania o charakterze rażącego naruszenia prawa ma miejsce wówczas, gdy w sposób jednoznaczny i znaczący doszło do przekroczenia terminów określonych przepisami prawa na dokonanie danej czynności, a zarazem nie zachodzą okoliczności ekskulpujące tę bezczynność organu.
Z przepisu art. 58 § 1 k.p.a. może korzystać wyłącznie strona, której organ doręczył decyzję i która z przyczyn od siebie niezależnych nie mogła wnieść odwołania w ustawowym terminie. Pogląd ten jest utrwalony w orzecznictwie sądów administracyjnych i w doktrynie.
W orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym także i Naczelnego Sądu Administracyjnego, istnieją dwa poglądy co do sposobu załatwienia sprawy, której przedmiotem jest wydanie nakazu rozbiórki w trybie art. 48 ust. 1 Prawa budowlanego, jeżeli w trakcie postępowania administracyjnego okaże się, że nie ma podstaw do wydania nakazującej rozbiórkę ani też decyzji legalizującej samowolę budowlaną. Według
Ocenę naruszenia przepisów postępowania należy poprzedzić stwierdzeniem, że o ich skuteczności nie decyduje każde uchybienie, lecz jedynie takie, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Wpływ, czyli istnienie związku przyczynowego pomiędzy uchybieniem procesowym stanowiącym przedmiot zarzutu środka prawnego, a wydanym w sprawie orzeczeniem sądu administracyjnego I instancji, który to związek
Podobieństwo rozmiaru narażenia cieśli budowlanych na szkodliwe warunki zatrudnienia właściwe dla pracowników zatrudnionych przy pracach przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości zostało uwzględnione w zarządzeniu resortowym tylko ze względu na pracę na wysokości. Jedynie zatem ten wyznacznik może decydować o zakwalifikowaniu pracy cieśli jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, i to
Podziemne instalacje przesyłowe mogą być zasiedziane także wtedy, gdy na powierzchni nie ma żadnych ich elementów - pod warunkiem że wszystko jest uwidocznione na mapach lub w innej dokumentacji dostępnej dla zainteresowanych.