Zarzut naruszenia art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej powinien być formułowany w ramach podstawy kasacyjnej z art. 174 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. jako zarzut naruszenia przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Orzekanie o naruszeniu prawa materialnego wymaga bezwzględnie prawidłowego ustalenia stanu faktycznego, które zdaniem Sądu pierwszej instancji zostało uznane za wadliwe. Zatem przedwczesne orzekanie o normie prawa materialnego należy zakwalifikować jako naruszenie prawa procesowego, mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Artykuł 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej powinien natomiast być interpretowany w ten sposób, że jeżeli osoba wyznania mojżeszowego odpowiada przesłankom określonym w tym przepisie i zamierza przystąpić do właściwej gminy wyznaniowej, to gmina w zasadzie nie ma prawa odmówić przyjęcia takiej osoby w poczet swoich

Jak wynika z art. 168 § 1 k.p.c. przywrócenie terminu jest możliwe wtedy, gdy strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy. Przyjmuje się, że brak winy podlega ocenie na podstawie wszystkich okoliczności sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. Przeszkoda, uzasadniająca przyjęcie uprawdopodobnienia

Do zachowania dwuletniego terminu przewidzianego w art. 129 ust. 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (jedn. tekst: Dz.U. z 2017 r., poz. 519 ze zm.) wystarczające jest złożenie przed jego upływem do sądu wniosku o zawezwanie do próby ugodowej.

Termin "uznaje się" użyty w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT nie może być rozumiany w ten sposób, że podmiot, który jako pierwszy nabył towar jest zwolniony od udokumentowania, że sam wykonał dostawę tego towaru na rzecz kolejnego lub "ostatniego" nabywcy.

Zadanie parlamentu polega na kształtowaniu polityki podatkowej w taki sposób, aby ustanowiony system podatkowy zapewniał systematyczne dochody umożliwiające realizację założonych wydatków, a jednocześnie wpływał na gospodarcze, socjalne i społeczne zachowania podatników.