Stwierdzić należy, że przepisy art. 64c § 3 i 7 u.p.e.a. nie są przepisami prawa materialnego, gdyż nie stanowią normatywnego źródła uprawnień lub obowiązków stron stosunku administracyjnoprawnego. Dotyczą procesowych reguł ponoszenia kosztów administracyjnego postępowania egzekucyjnego. To, iż mogą być one uwarunkowane zdarzeniami materialnoprawnymi nie zmienia ich charakteru.

Prawidłowo skonstruowana skarga kasacyjna powinna zawierać nie tylko przytoczenie podstaw kasacyjnych, ale i ich uzasadnienie. Warunek ten jest spełniony gdy skarga kasacyjna wskazuje konkretny przepis prawa, który zdaniem jej autora został naruszony oraz wskazuje na czym naruszenie polegało. Brak uzasadnienia zarzutu naruszenia konkretnego przepisu prawa powoduje, że zarzut nie poddaje się kontroli

Opodatkowanie preferencyjnie nabywanych akcji już w momencie ich nabycia nie wyłączy spod opodatkowania sprzedaży akcji. Nie ulega bowiem wątpliwości, że osoby uczestniczące w programie motywacyjnym, w sytuacji sprzedaży akcji uzyskają przychody z kapitałów pieniężnych i będą zobowiązane do określenia podstawy opodatkowania, jaką jest różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze sprzedaży a kwotą, po jakiej

Orzeczenia komisji lekarskich i zaświadczenia wydawane przez lekarza medycyny pracy podlegają odrębnym i kompleksowym uregulowaniom prawnym, które w zakresie zawartych w nich regulacji nie odsyłają do innych aktów prawnych. Są to dwa różne dokumenty o charakterze medycznym, wydawane na podstawie różnych zakresów badań, każdy w innym celu i przez różne jednostki medyczne, działające na podstawie odrębnych

Podkreślić należy, że zarzut naruszenia prawa winien być przedstawiony wyraźnie, poprzez wskazanie konkretnego przepisu prawa, gdyż Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do precyzowania za skarżącą zarzutów skargi kasacyjnej.

Podzielając linię orzecznictwa NSA należy zaznaczyć, że stosowanie rozwiązania zawiera się w takim ujawnieniu jego cech technicznych, które pozwoli na zrealizowanie tego wytworu bez konieczności dochodzenia do założonego przez wynalazcę rezultatu metodą prób i błędów oraz podejmowania eksperymentów wymuszonych brakiem niezbędnych danych.

Ogólna moc wiążąca uchwały powoduje, iż wiąże ona sądy administracyjne we wszystkich sprawach, w których miałby być stosowany interpretowany przepis. Sąd orzekający w sprawie, w której pojawia się zagadnienie prawne rozstrzygnięte już w uchwale, bez zgłoszenia wniosku o podjęcie tak zwanej "uchwały przełamującej", nie może wyrazić innego poglądu niż ten sformułowany w uchwale przez Naczelny Sąd Administracyjny

Badanie podobieństwa znaków towarowych nie należy do sfery prawa materialnego, które określa jedynie skutki ustaleń dowodowych i ocen w postaci niedopuszczalności rejestracji znaków w razie zaistnienia określonych przesłanek. O podobieństwie znaków towarowych decydują wyłącznie ustalenia faktyczne. Zatem ocena zarzutów procesowych, dotyczących prawidłowości postępowania dowodowego i ustaleń co do podobieństwa

O rażącym naruszeniu prawa decydują łącznie trzy przesłanki: oczywistość naruszenia prawa, charakter przepisu, który został naruszony oraz skutki społeczne wywołane decyzją.

W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, że w przypadku, gdy inwestor dokonał zgłoszenia realizacji inwestycji wymagającej pozwolenia na budowę, to takie działanie inwestora nosi znamiona samowoli budowlanej, do której ma zastosowanie uregulowanie zawarte w art. 48 Prawa budowlanego.

Przedłużenie terminu zwrotu w związku z weryfikacją podatnika może mieć miejsce tylko w sytuacji, gdy zobowiązanie się jeszcze nie przedawniło. Zauważyć też należy, że podatnikowi przysługują także odsetki, jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu. Co istotne wydanie postanowienia o przedłużeniu terminu zwrotu nawet wadliwego nie powoduje braku możliwości działania tego organu

Udowodnienie złej wiary przez organ podatkowy dotyczy tylko sytuacji, gdy czynność została faktycznie dokonana, a zatem została spełniona materialna przesłanka powstania prawa do odliczenia VAT. W sytuacjach, gdy transakcje nie mają w ogóle miejsca, zła czy dobra wiara podatnika nie jest okolicznością, która wymaga ustalenia w postępowaniu, co oznacza, że organ podatkowy nie musi udowadniać złej wiary

Możliwość zmniejszenia proporcjonalnie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na zasadach określonych w art. 18 ust. 10 w związku z art. 18 ust. 8 i 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2016 r., poz. 963 ze zm.), mają tylko osoby deklarujące najniższą podstawę wymiaru składek. 1. Wykładnia językowa art. 18 ust. 9 ustawy systemowej

Jeśli akcyza nie została zapłacona, zadeklarowana lub określona decyzją, to podatnik taki jako nabywca lub posiadacz wyrobu akcyzowego, na którym spoczywa z tego tytułu obowiązek podatkowy – jest zobowiązany do jej zapłaty.

Obliczenie emerytury na zasadach wynikających z art. 26 w związku z art. 55 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 963 ze zm.) możliwe jest tylko w razie kontynuowania po ukończeniu wieku emerytalnego ubezpieczenia rozpoczętego przed ukończeniem tego wieku tj. podlegania obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniom społecznym w

Za umowę pożyczki uważa się także różne formy umów o świadczenie usług kompleksowego zarządzania płynnością finansową - umów cash poolingu.

Podatnik, do którego należy kilka przedmiotów opodatkowania podatkiem od nieruchomości we właściwości tego samego organu podatkowego, jest uprawniony do wykonania obowiązku z art. 6 ust. 9 pkt 1 u.p.o.l. bądź w jednej deklaracji, obejmującej wszystkie przedmioty opodatkowania we właściwości tego organu, bądź poprzez złożenie osobnej deklaracji dla każdego odrębnego przedmiotu opodatkowania podatkiem

Gruntem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej w znaczeniu art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. jest grunt, którym faktycznie włada (jak właściciel, użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub podmiot mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą) osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna prowadząca działalność gospodarczą.