Organ wydający decyzję o warunkach zabudowy ma jedynie ustalić, czy wnioskowana inwestycja w danym terenie jest możliwa do zrealizowania w świetle przepisów u.p.z.p., nie jest jednak uprawniony ustalać żadnych szczególnych warunków dla planowanego zamierzenia inwestycyjnego, które wkraczałyby w zakres zastrzeżony dla projektu budowlanego – w tym dla projektu zagospodarowania działki lub terenu.

Przypomnieć należy, że Kodeks postępowania administracyjnego nie różnicuje pełnomocników strony na profesjonalistów i nieprofesjonalistów, traktuje każdego pełnomocnika tak samo, dając stronie swobodę co wyboru osoby, która będzie ją reprezentować w postępowaniu. Swoboda wyboru pełnomocnika oznacza, że jego działania lub zaniechania są traktowane jako czynności strony, natomiast błędy lub uchybienia

O ile w systemie prawnym występują tego typu normy, to ich eliminacja z systemu prawnego jest bez wątpienia pożądana z punktu widzenia zasad prawidłowej legislacji, niemniej jednak jest ona powinnością ustawodawcy.

Naruszenie wymagań sanitarnych lub zdrowotnych to nic innego jak naruszenie obowiązku zachowania przez adresatów normy prawnej wymagań higienicznych i zdrowotnych. Niedochowanie tego obowiązku skutkuje konkretyzacją stosunku prawnego między organem a niepodporządkowanym organowi adresatem normy, a zaistnieniem konkretnej sprawy administracyjnej. Taki stosunek prawny jest rozstrzygany przez normy prawne

Brak możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości pociąga za sobą konieczność orzeczenia o odmowie jej zwrotu. Natomiast nieprzysługiwanie roszczenia o zwrot nie jest podstawą do uznania, że wystąpiła bezprzedmiotowość postępowania, prowadząca do umorzenia postępowania. Niemożność zwrotu nieruchomości z uwagi na obrót prawem do niej jest rozstrzygnięciem co do istoty sprawy, co do jej meritum.

Jedną z przykładowych przesłanek zabezpieczenia przewidzianą w art. 33 §1 O.p. jest fakt dokonywania czynności polegających na zbywaniu majątku. Przez "zbycie" należy rozumieć wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel. Przykładowo wniesienie aportem do osobowej spółki prawa handlowego przedsiębiorstwa stanowiącego

Dla wywołania skutku w postaci uzyskania prawa do opodatkowania dochodu podatkiem liniowym, nie ma znaczenia wola podatnika, a wyłącznie jej przejaw w postaci pisemnego oświadczenia złożonego właściwemu organowi podatkowemu.

Zastosowanie przez organ administracji lub sąd administracyjny prawa materialnego polega na ocenie prawnej określonego stanu faktycznego. O zarzucie naruszenia prawa materialnego można więc mówić wówczas, gdy nie jest kwestionowany ustalony w sprawie stan faktyczny, tylko ocena prawna tego stanu faktycznego. Nie jest możliwe dokonanie oceny zasadności zarzutu naruszenia prawa materialnego przy jednoczesnym

Uzasadniając zarzut naruszenia prawa materialnego, przez jego błędną wykładnię, wykazać należy, że sąd mylnie zrozumiał stosowany przepis prawa, natomiast uzasadniając zarzut niewłaściwego zastosowania przepisu prawa materialnego, wykazać należy, iż sąd stosując przepis popełnił błąd w subsumcji czyli, że niewłaściwie uznał, iż stan faktyczny przyjęty w sprawie odpowiada stanowi faktycznemu zawartemu

W razie odroczenia utraty mocy obowiązującej przepisu, na podstawie którego zostały wydane prawomocne orzeczenie sądowe lub ostateczna decyzja administracyjna, dopuszczalność wznowienia postępowania administracyjnego lub sądowoadministracyjnego (art. 190 ust. 4 Konstytucji RP) wystąpi dopiero po upływie terminu odroczenia, jeżeli ustawodawca wcześniej nie zmieni lub nie uchyli danego przepisu.

Do dnia 28 lutego 2015 r. w obrocie prawnym pozostawała regulacja art. 68 § 4 O.p., zgodnie z którą zobowiązanie z tytułu opodatkowania dochodu nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzącego ze źródeł nieujawnionych nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin do złożenia zeznania

Wejście decyzji do obrotu prawnego nie jest uzależnione od prawidłowego zgodnego z prawem doręczenia, lecz od samego dokonania czynności doręczenia, która polega na uzewnętrznieniu woli organu wobec podmiotu usytuowanego poza organem administracji i to niekoniecznie nawet wobec jej adresata.

Zasada niedziałania prawa wstecz działa natomiast w szczególnie silny sposób w tych dziedzinach, gdzie jednostka podporządkowana jest bezpośredniemu władztwu państwa. Do takich dziedzin niewątpliwie należy władztwo sprawowane przez organy administracji właściwe w zakresie ochrony środowiska. Złamanie rzeczonej zasady skutkuje naruszeniem dwóch dalszych zasad wywodzonych z klauzuli demokratycznego państwa

Podkreślić trzeba, że podstawowy powód, dla którego orzeczono o nakazie rozbiórki płyty do składowania obornika stanowił fakt kolidowania jej lokalizacji z przepisami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Z punktu widzenia art. 9 ust. 2 pkt 1 u.o.k.k. cena stosowana przez dominanta może być wygórowana, byleby nie była "nadmiernie wygórowana". Wykazanie nagłego i wysokiego (o 43%) wzrostu ceny za usługę nie wystarcza do stwierdzenia narzucenia przez przedsiębiorcę posiadającego pozycję dominująca rażąco wygórowanej ceny.

Oparcie wniosku na przyczynie kasacyjnej z art. 3989 § 1 pkt 2 k.p.c., wymaga wykazania, że określony przepis prawa, mimo że budzi poważne kontrowersje, nie doczekał się jeszcze wykładni lub jego niejednolita interpretacja prowadzi do wydawania przez sądy odmiennych rozstrzygnięć w sprawach o identycznym lub zbliżonym stanie faktycznym. Należy jednak przytoczyć przykłady takich orzeczeń i wykazać istniejące

Jeśli w skład napoju mlekowego wchodzi kawa, to jest on objęty 23-proc. podatkiem, bez względu na to, czy zawiera jej napar, czy ekstrakt.

O kwalifikacji danego stosunku prawnego jako umowy o dzieło albo jako innej umowy cywilnoprawnej (np. zlecenia), decydują okoliczności konkretnego przypadku, w szczególności wyniki każdorazowo przeprowadzonej analizy w kierunku ustalenia, które cechy (elementy) mają charakter przeważający w tym zakresie.

Zaakcentować trzeba, że zasiłek celowy jest świadczeniem uznaniowym, co oznacza, że organ orzekając w konkretnej sprawie może, a nie musi przyznać wnioskowaną pomoc, oceniając sytuację wnioskodawcy. Wybór taki nie może być dowolny i musi wynikać z wszechstronnego oraz dogłębnego rozważenia wszystkich okoliczności faktycznych sprawy.

Ustawodawca nie definiuje pojęcia "sprawy publicznej", niewątpliwie jednak są to sprawy związane z istnieniem i funkcjonowaniem określonej wspólnoty publicznoprawnej. Określenie sprawy jako "publicznej" wskazuje, że jest to sprawa ogółu i koresponduje w znacznym stopniu z pojęciem dobra wspólnego (dobra ogółu). Takie rozumienie pojęcia "sprawa publiczna" związane właśnie z władzą publiczną i wspólnotą

Określając zakres orzekania co do istoty sprawy (na podstawie art. 243 § 2 O.p.) w wyniku ujawnienia nowych dowodów lub okoliczności (art. 240 § 1 pkt 5 O.p.) wskazać należy, że ze względu na regulację, która umożliwia wznowić postępowanie jedynie wtedy, gdy dojdzie do spełnienia jednej z enumeratywnie wymienionych przesłanek, kompetencja do ponownego rozstrzygnięcia sprawy podatkowej jest zależna